بوقلمون پرندهای از نژاد قرقاولان و بزرگترین و سنگینوزنترین پرنده خانگی است. گوشت این پرنده حاوی هر دو نوع گوشت سفید و قرمز است. ۶۵ درصد گوشت بوقلمون سفید و در ناحیه سینه و ۳۵ درصد آن تیره و در ناحیه رانها قرار دارد. هریک از این گوشتها از نظر طعم و مزه باهم متفاوتند. گوشت سینه و بالها سفید و لذیذ و از نظر مزه شبیه گوشت گوساله است و گوشت قرمز آن که اغلب در رانها یافت میشود، بسیار نرم و طعمی شبیه گوشت پرندگان وحشی یا شکاری را دارد.افزایش حجم توده گوشت قسمتهای سینه و ران نسبت به حجم استخوان و در نتیجه ضایعات کمتر نسبت به گوشتهای مشابه ویژگی برجسته بوقلمون است.
گوشت بوقلمون به دلیل بافت ویژهای که دارد هنگام طبخ حجم خود را از دست نمیدهد و به دلیل داشتن پروتئین بالا، حداقل چربی اشباع، کمترین سطح کلسترول و فقدان چربی میان بافتی در مقایسه با گوشت قرمز از اهمیت بسیاری برخوردار است و منبع خوبی از ویتامینهای A، B1، B3، B6، B12 و املاحی چون سلنیوم، منیزیم، مس، آهن، روی، پتاسیم و اسید آمینه تریپتوفان به شمار میرود. یکی از ویژگیهای منحصر بفرد گوشت بوقلمون نسبت به سایر گوشتهای سفید، ویتامین A و نقش مهم تقویت سیستم ایمنی آن است که بویژه در فصل سرما، مصرف آن به کودکان و سالمندان توصیه میشود.
گوشت بوقلمون بدون پوست به طور طبیعی چربی کمی دارد و در هر ۱۰۰ گرم آن تنها یک گرم چربی موجود است. تقریبا تمامی چربی بوقلمون در پوست آن موجود است و گوشت تیره رنگ آن چربی بیشتری نسبت به گوشت سفید آن دارد. بنابراین افراد مبتلا به چربی خون بالا بهتر است از گوشت سفید سینه این پرنده استفاده کنند. بد نیست بدانید گوشت سفید بدون پوست بوقلمون چربی اشباع و کلسترول کمتری از گوشت مرغ و گاو دارد.
این گوشت به دلیل دارا بودن اسید آمینه تریپتوفان به ترشح بیشتر سروتونین کمک کرده و باعث سرحالی و آرامش در افراد دچار علائم افسردگی موقت میشود.
مصرف ۱۵۰ گرم گوشت بوقلمون حدود نیمی از اسیدفولیک مورد نیاز روزانه را تامین کرده و مصرف مقدار متعادل آن برای خانمهای باردار مفید است.
اسید آمینه تریپتوفان موجود در گوشت بوقلمون به دلیل تقویت سیستم ایمنی بدن میتواند علائم بیماری اماس را کاهش دهد، نقش مهمی در خوابیدن دارد و باعث بهبود خواب در مبتلایان به بیخوابی مزمن میشود.
گوشت بوقلمون به دلیل دارا بودن چربیهای اشباع شده کم، پروتئین بالا و درصد کربوهیدرات پایین موجب پایین آوردن گلاتین اندکس شده و در نتیجه برای بیماران دیابتی فاقد کلسترول بالا مفید است. همچنین به علت درصد بسیار کم چربیهای اشباع شده در این گوشت، مصرف آن برای افرادی که دارای کبد چرب هستند مناسب است.
این گوشت اگر فاقد مواد هورمونی باشد، میتواند میزان هورمون تستوسترون را در بدن آقایان در حد مطلوب نگه داشته و منجر به افزایش عملکرد جنسی و افزایش گلبولهای قرمز خون شده و از پوکی استخوان جلوگیری کند.
بوقلمونها به دلیل پاهای فعال در ناحیه رانها دارای رگهای خونی بسیاری هستند. این رگها حاوی هموگلوبینهای حاوی آهن هستند که اکسیژن را به ماهیچهها میرسانند. بنابراین هرچه رنگ ماهیچه ران تیرهتر باشد مصرف آن برای کسانی که کمبود آهن دارند مفیدتر است. اسید آمینه موجود در گوشت بوقلمون میتواند از تجمع سرب و جیوه در بدن جلوگیری کرده و با کمک به عملکرد کبد، سموم بدن را دفع نماید.
گوشت بوقلمون دارای مقدار کمی اگزالات است. بنابراین بیماران مبتلا به سنگ کلیه اگزالاتی باید در مصرف آن محتاط باشند. این گوشت به دلیل حاوی بودن اسید آمینه پورین در مبتلایان به نقرس باید به میزان بسیار کممصرف شود. میزان سدیم در گوشت بوقلمون ۳۳۵ میلیگرم در یک واحد گوشت (۳۳۰ گرم) است. به همین دلیل خوردن گوشت بوقلمون به میزان زیاد به بیماران قلبی توصیه نمیشود. همچنین به دلیل کلسترول بالای این گوشت (بین ۱۲ تا ۱۴ درصد) مصرف گوشت بوقلمون برای افراد با کلسترول بالا مضر است.
شنیدم که گوشت بوقلمون خیلی گرمه و نمیشه مثل مرغ بهش هورمون بزنن چون حیوون زود میمیره و تلف میشه.
به نظر جایگزین خوبی برای مرغه.