“بسم الله الر حمن الر حیم ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم”خداوند سر نوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر اینکه انان خودشان را تغییر دهند.
چه دلیلی قاطع تر از نص قران کریم بر خود کرده ما ؟و چه کسی داد گر تر از خداوند سبحان در انتصاب حاکمین که خداوند بر هر قوم مناسبترین را به حال ان مردم بر می گزیند .
چگونه می خواهیم تغییر کنیم، وقتی اصلاح را از خودمان اغاز نمی کنیم ؟وقتی باورهای کهنه را دور نمی ریزیم! و وقتی که در سر نوشتمان بی تفاوتیم، چگونه پیشرفت کنیم ؟حتی بهترین حاکمان نیز در بی تفاوتی مردمشان ناکام می مانند ومجبور می شوند خاری در چشم واستخوان در گلو، سرنوشت خودو مردم را به دیگران بسپارند .
خداوند اراده خودر را از طریق مجراها جاری می سازد. وقتی که مجری ناسالم باشد و منفعت خویش را بر مصالح عمومی تر جیح دهد بی ترید اراده خداوند در ان برهه وبه وسیله ان مردم محقق نخواهد گردید و سبب فساد خواهد بود .گروه قلیلی به سبب تمرّد درامر خداوندوگروه کثیری که عامه مردم باشندبه دلیل بی تفاوتیشان وکوتاهی در احقاق حقوقشان به آن وضعیت حادث شده مستوجب خواهند بود.
بنده معتقدم در بروز نابسامانی ها وتخلف های عمومی همه ما مقصریم این ما هستم که با بی تفاوتیمان نالایق ها را می پرویم واین ما هستم که حال وروز خودمان را رقم می زنیم بی انکه بدانیم .
هیچ کس حال وروز مارا تغییر نخواهد داد تا مادامی که خودمان را تغییر ندهیم تا وقتی که مطالبه نکنیم وتا وقتی که با اگاهی ودر جهت رضای خدا انتخاب نکنیم .
تا مردم به این باورنرسند که نماینده خدمتگزار انان است نه فقط بالاترین مقام سیاسی ومردمی شهرستان کاری از پیش نخواهد رفت . مجلس جایست که تخصص صداقت وسیاست را باهم میخواهد اگر تخصص باشد اما تدین نباشد به ضرر مردم خواهدبود واگرنماینده ای متدین وصادق باشد اما سیاست را لحاظ نکنند بی فایده است. چرا همیشه کسانی انتخاب می شوند که در نهایت عملکرد ضعیفی دارند با اینکه از ابتدا با برنامه وانگیزه وارد می شوند اما دست آخر پیشرفت چندانی حاصل نمی شود پاسخ این سوال بی تفاوتی مردم است وهمه چیز را به نماینده سپردن وقتی مطالبه ای نباشد وهم چیز هم ارام باشد چه لزومی دارد نماینده ها یا مسولین دیگر اضافه کاربکنند .
وقتی که جسم بی تحرک است ،مغز هر چقدرهم فعال باشد بی فایده است .کلکم راع و کلکم مسئول
اولین وظیفه مابه عنوان مردم وسنگ زیرین این تحول ،آگاهانه رای دادن است وبه دور ازتعصب های قبیلگی قسمتی ازسرنوشتمان را به اصلح سپردن، از همه مهمتر انتظارات معقول وعمومی از نماینده داشتن
ومصالح عمومی را به وعده های داده شده وانتظارات اندک ترجیح دادن بدترین حالت در انتخاب یک نماینده زمانی است که روشنفکران ومسئولین شهرستانی با استفاده از اعتباری که دربین مردم دارند کاندیدی را در جهت منافع خودشان به مردم معرفی کنند حال چه با تبلیغ صریح باشد چه باحمایت در خفی در این وضیعت درصورت راه یافتن کاندیدمورد نظر به مجلس زیان دیدگان اصلی مردم خواهند بود زیرا به هیچ عنوان مراتب اعتراض ونظراتشان به گوش نماینده نخواهدرسید وتمام امکانات در خدمت گروهی خاص از جامعه خواهدبود به مقتضای این حالت پنهانکاری ها ووعده ووعیدهای دروغین گسترش خواهد یافت وبانی اصلی این حالت اعتماد بی مورد مردم به مسولینی است که در جهت منافع خودشان از اعتماد انان سواستفاده کرده اند ماموظفیم کاندیدها را انگونه که هستند معرفی کنیم بدون انتظار انجام کاری خارج از حدودات ووظایف نمایندگیشان .
اگر مردم مطالبه به حق بکنند حتی ضعیف ترین کاندید نیز موفق عمل خواهد کرد اما اگر مطالبات غیر منطقی وشخصی باشند هیچ نماینده موفق نخواهد بود درست است که نماینده منتخب همه مردم نیست اما وکیل همه مردم است وموظف است در خدمت مصالح عمومی کار بکند اینجاست که سنگینی کار نماینده مشهود می شود وباید با ایمانی راسخ در جهت رضای خدا ومصالح عمومی قدم بردارد
سخنان ساده و بی پیرایه بنده لازمه هر انتخاب سالم وصحیح است ،اما به نظر شما ایا این اولین قدم دراین راه طولانی به درستی برداشته می شود ؟
سختی این راه را ما می کشیم //نیش این زنبور را ما می چشیم
نوش شیرینش نصیب دیگران //سهم مردم چیست ؟ جز درد گران
بدترین حالات وعده دادن است //پیش هر کس حیله ای نو زادن است
هرکه با وعده شروع کار کرد// نزد خلق الله خودرا خوار کرد
بدتر از او انکه وعده می خرد //ابروی کارخودرا می برد
وعده یعنی باز در دل پوز خند //ابتدای کارها با فعل گند
وعده یعنی باز مردی بی سواد //آمد وبر میز خدمت تکیه داد
باز یعنی حسرت یک لقمه نان //تا بماند یا نماند از کسان
بازیعنی چشم قربانهای ما //دست بر سینه نهادن وای ما

علی‌کرم زارعیان، سرپرست بلوطستان در دلفان