دو سال پیش و در حین گردآوری و انتشار یادنامه‌ی امامقلی امامی معروف به عزیزی با عنوان «تنبورنواز صاحب سبک لرستان» به دو مصاحبه صوتی و قطعاتی از موسیقی ضبط شده توسط این هنرمند شوریده دست یافتم که مترصد فرصتی بودم تا بگونه‌ای شایسته آنها را پیش روی مخاطبان و علاقه مندان بگذارم، این تصمیم به قوت خود باقی بود تا اینکه چند روز پیش به مطلبی از آقای حسینی برخوردم و به احترام زحمتی که ایشان کشیده بود قطعات و مصاحبه‌ای که پیشتر خود در حین تحقیقاتم بدان‌ها دست یافته بودم و بخشی از آنها توسط استاد ایزدپناه در اختیارم قرار گرفته بود را بشکلی که خود می‌خواستم و بنام خود منتشر نکردم . حال ابتدا مطلبی که آن روزها ایزپناه درباره استاد نوشته را تقدیم نموده سپس متن مصاحبه‌ی صوتی صورت گرفته با توسط وی با امام قلی که توسط آقای حسینی به نوشتار تدرآمده و تایپ شده را آورده آن‌گاه فایل صوتی مربوطه پیشکش می‌شود .به یاری خدا در فرصت های پیش رو بقیه مقامات نواخته شده و مصاحبه ای دیگر از امامقلی که همان سال و توسط گویندگان رادیو، هنگام حضور در تالار رودکی صورت گرفته تقدیم می‌نمایم. گفتنی است این مصاحبه بارها در رادیو ایران و رادیوهای برون مرزی پخش شده است.
هنگامی که این مصاحبه صورت گرفت استاد ایزدپناه سال‌های جوانی را می‌گذراند و امامقلی واپسین سال‌های عمر را سپری می‌کرد اما اکنون هر دو رخ در نقاب خاک کشیده‌اند و در سرای جاوید آرمیده‌اند. محمد بساطی؛ مدیرمسئول
تصویر زیر سال ۹۳ توسط استاد ایزدپناه در سفری که به کوهدشتش در اختیار بلوطستان قرار گرفت و در نوروزنامه بلوطستان(اسفند ۹۴) منتشر گردید
نوشته‌ی حمید ایزدپناه در کتاب «تاریخ جغرافیایی و اجتماعی لرستان» درباره‌ی امامقلی
او برجسته ترین نوازنده تنبور درلرستان بود، خلاقیت و تبحرش در نواختن این ساز که دارای مایه های عرفانی و مذهبی است، نام وی را در زمره نوازندگان بزرگ تاریخ موسیقی لرستان آورده اند. پاره ای از بداهه نوازیها و ملودیهای ساخته او که اغلب توسط حمید ایزدپناه ضبط گردیده اند اینک بعنوان میراثی ارزشمند از او به یادگار مانده است.
شادروان امامقلی امامی مشهور بهعزیزی از تنبورنوازان بزرگ جامعه اهل حق لرستان فرزند امامقلی از طایفه نیرالی دلفان و از خانواده های مشهور و بزرگ و کهن ایل خود بود. اجداد او از سده های پیش به طرحان مهاجرت نموده بودند. درباره نام دوم او «عزیزی» باید گفت که برابر رسم و سنت ایل ،برای احترام و از نظر حرمت نام پدر بر فرزند نهاده می شود و برای اینکه دو نام در یک خانواده برده نشود،برای نوزاد نام دومی هم می گذارند.(عزیزی) نام دومی برای امامقلی بود که همنام پدرش بود.عزیزی روایتگری راستگوبودونزدیک به ۲۰ مقام موسیقی لکی(مذهبی،حماسی وبزمی) را معرفی کرد و نواخت.نگارنده فقط در ۵ سال آخر عمرش او را یافتم.صاحبدلی بود آگاه که بر آیینه درونی وجودش جز صفا و مهر و دوستی گردی نمی نشست.وی مورد احترام یارسان ودیگر طبقات مردم بود.وجودش گنجور هنر موسیقی لرستان بود.تنبورش دست ساز خودش بود.عارفی بود آگاه که تنهایی های شبانه او فرصتی بود تا با ساز شکسته اش و دل شکسته تر از سازش خلوتی روحانی داشته باشد برای موییدن و گریستن و عبادت کردن.روزی بی هیچ نشان از شرایط و دلایل مردن،فرزندان و یاران و خویشان را احضار و آخرین دیدار را کرد و با جمله ای که به لکی گفت«همه تان را به خدا می سپارم»، سر بر بستر نهادوبرای همیشه به خواب رفت درحالی که نزدیک به یک قرن عمر داشت.لحظه ای بعد نقطه ای بود و دیگر هیچ نبود،حقیقتی که شاید در باور و پندار این روزگار نگنجد.این واقعه در یکی از روزهای ماه اردیبهشت سال ۱۳۵۲ خورشیدی اتفاق افتاد.بنا به خواست او،جسدش را در کوهپایه های زادگاهش به خاک سپردند.تنبورش را بنا به سفارشی که به پسرش کرده بود؛به من سپرد.
پیش‌درآمد استاد ایزدپناه بر مصاحبه‌ی صورت گرفته
سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
او امامقلی امامی (متولد ۱۲۵۸ خورشیدی- متوفی ۱۳۵۳ خورشیدی) است. پیرمردی که با صدای سازش تالار رودکی تهران را به وجد آورد. ۸۵ سال دارد و ۶۵ سال است که تنبور می نوازد. لفظ محلی این ساز یا به قول استاد امامی، زبان خودمانی، آن را تمیره می گویند. تمیره را خودش ساخته است. استاد تنبور را ساز بسیار قدیمی و ماندگاری معرفی می کند که از نیاکان خود به ارث برده است. استاد امامقلی معلم خود را در ابتدا پیرمردی به نام سرتیپ که ۹۵ سال سن داشت و از اقوام خود بوده است معرفی می کند. سرتیپ به استاد امامی گفته بود من نیز، سابق از اجداد خودم آن را به ارث برده ام. استاد امامی بخش دیگری از تنبور نوازان آن زمان را سید مراد و سایر اقوام ایشان معرفی میکند و لفظ کلام را به خوبی به یاد دارد. او همچنان در ادامه مصاحبه میگوید در منطقه دلفان و سلسله و طرحان هیچ کسی نمیتواند این ساز را بنوازد و همچنان بر حسب گمان در جاهای دیگر نیز استادی برای این ساز نمی بیند.
در این اثر ماندگار، شیوه کوک کردن و اجرا و تکنیک های تنبور در استان لرستان، این ساز را از دیگر مناطقی که در آنها تنبور رشد و رواج پیدا کرده است متمایز می داند و آن نیز به دلیل حضور شاه خوشین و اروی نهصد نهصده در این منطقه بوده است که بصورت سینه به سینه از شخصی به شخصی دیگر منتقل شده است.
در زیر فایل صوتی اصل این مصاحبه ارزشمند و جذاب را از زبان استاد ایزدپناه و استاد امامی می شنویم.
مقام هایی که استاد در این مصاحبه می نوازد عبارتند از:
۱- شاره را یا همان جلو شاهی
۲- نقاره
۳–گل و خاک
۴-چپی
۵-قطار
۶-هل پرکه
۷-سحری
دست مریزاد
آقای بساطی بی صبرانه منتظر بخش دوم هستیم. مدتی بود یادنامه ها منتشر نمیشد و دلسرد شده بودیم اما با انتشار یادنامه ایزدپناه و یادنامه کیومث قبادی امیدوارمان کردی
جناب بساطی عزیز و بزرگوار درود خدا بر شما.
نمیشه گفت چون شما یادنامه آقای امامی رو تنظیم فرمودی یا با آقای ایزدپناه ملاقاتی داشتی دیگه کسی نباید فایل صوتی یا نوشته و یا مطلب و یا عکسی از این استاد منتشر کنه . اینکه شما اشاره کردید(دو سال پیش و در حین گردآوری و انتشار یادنامه‌ی امامقلی امامی معروف به عزیزی با عنوان «تنبورنواز صاحب سبک لرستان» به دو مصاحبه صوتی و قطعاتی از موسیقی ضبط شده توسط این هنرمند شوریده دست یافتم که مترصد فرصتی بودم تا بگونه‌ای شایسته آنها را پیش روی مخاطبان و علاقه مندان بگذارم، این تصمیم به قوت خود…..) این یعنی کار برای من است و حالت دیکتاتوری به خود میگیرد و از اخلاق یک خبرنگار به دور است.
پس بهتر است همیشه سعه صدر داشته باشیم تا مطلبمون به دل بشینه وگر نه آثار امامقلی که هیچ اگر خودشان هم زنده بودن ولی کاراشون رنگ ریا به خود میگرفت به دل نمینشست.
این مطلب و فایل صوتی که شما منتشر کردید تکراریست وقتی هم تکراری باشه چندان جالب نیست شما اگه میخواستین کار جدیدی ارائه میدادین صبر میکردین تا مطالب کهنه بشن اونموقع اقدام میکردید .
با درود بر نویسنده ی کامنت که هویتش برای بلوطستان هویداست
قطعا هر کسی هست جز خانواده ی صحبت امامی و نوادگان امامقلی
دلیلی برای ناراحتی نویسنده نیست جز تنگ نظری و حسادت، والا اینجانب و بلوطستان به احترام زحمت تایپی که جناب حسینی کشیده هیچ کاری نکردم جز نوشتن چند خط توضیح برای انجام ندادن کار و اینکه متذکر شوم این مصاحبه قبلا پخش شده و آن اشتباه را اصلاح کنم که اولین بار نیست منتشر می شود زیرا برخی به اشتباه مدعی انتشار نخستینش بودند
کار بلوطستان می‌ماند برای زمانی که ضرورت پیدا کند. فعلا نه من و نه کسی دیگر کار خاصی انجام نداده و این موارد را استاد ایزدپناه زحمت کشیده و حتی تصویر مال وی بوده؛ بلوطستان تنها آنها در اختیار مخاطبانش گذاشته، قطعا اگر جنابتان از مخاطبان بلوطستان باشی از این کار استقبال می کنی؟ بلوطستان در انجام یادنامه ی «تنبور نواز صاحب سبک لرستان» و موارد مشابه نشان داده که کارش چونه است و قضاوت را به مخاطبان فهیمش وا گذاری می کند
خداوند لعنت کند کسی که تحقیق و پژوهش را تنها برای مقاصد شخصی و اغراض پست دنیوی دنبال میکند.
خدا خود شاهد است که آیا اینجانب تا امروز سعی کردم به مواردی بپردازم که کسی خیال انجامش را نداشته یا سراغ مواردی رفتم که عاشق سینه چاک بسیار دارد.
امیدوارم خداوند به همه ی ما صداقت و یک رنگی عطا کند و ما را از تنگ نظری و حسادت برهاند
سلام به اقای بساطی وجناب سیدمجتبی حسینی برای انتشار این مطلب وفایل صوتی ای کاش مطلبی هم درمورد فیلم دوتار که نقش مرحوم امامقلی را جمشید مشایخی بازی نموده تهیه کنید تا علاقه مندان تنبور بیشتر این اسطوره زمان خود را بشناسند
با سلام خدمت تمامی دست اندرکاران و خوانندگان محترم بلوطستان ونیز سلام وخسته نباشید ویژه خدمت آقای بساطی وجناب حسینی! آقای بساطی به استحضار می رساند که تمامی فرزندان ونوادگان مرحوم امامی بخاطر تلاشها وقبول زحمات متعدد شما جهت نشر،یادآوری و تنویر زوایای به تاریکی رفته ی فرهنگ غنی این کهن دیار که حکایت از عشق ودلبستگی ونیز دغدغه ی ذهنی جنابتان در مورد حفظ،اعتلا وشناسایی فرهنگ این خطه ی با اصالت می باشد،بصورت عام، ونیز تحمل زحمات فراوان به جهت یادنامه ی آن مرحوم که رنج حضور بر مزار آن عارف دلباخته به همراه آقای “نوریان” درآن هوای گرم را برخود روا داشتید و باقی قضایا …،از محضر شما نهایت تشکر و امتنان را داشته وامیدوار به موفقیت جنابعالی درمسیر پیش رو می باشیم،دعای خیر همگان بدرقه ی راه شما باد! ودرجواب آن عزیز که خود را به نام خانواده ی امامی معرفی نموده اند، به اطلاع می رساند با توجه به واقف بودن آن خانواده ی محترم مبنی برزحمات آقای بساطی اگر چه آنطور که شایسته ی ایشان هست،مراتب سپاس را بجا نیاورده ایم.اما آنقدر صاحب قوه ی دراکه می باشیم که خوبی را به بدی پاسخ ندهیم !در ضمن از جناب آقای سید تیمور حسینی که همواره به مناسبتهای مختلف ازاستاد وهنر ایشان به نیکی نام برده و سعی در شناسایی آثار آن مرحوم جنت مکان به نسل نو که تشنه ی دریافت آن می باشند،کمال تشکر را داریم وبرای ایشان آرزوی موفقیت را خواهانیم!
سلام و درود از ابراز محبت تان سپاسگزاریم
سلام دوست بزرگوار
آقای سید تیمور حسینی که کارایی استاد امامقلی رو رد میکنه و براشون چندان اهمیتی نداره شما چه جور گفتین که ایشان همواره به مناسبتهای مختلف ازاستاد وهنر ایشان به نیکی نام برده و سعی در شناسایی آثار آن مرحوم جنت مکان به نسل نو که تشنه ی دریافت آن می باشند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آقا مهرداد عزیز
سپاسگزار محبتتان
پیشتر هم عرض شد و تردیدی نیست که پیام مذکور از جانب خانواده‌ی محترم امامی نبوده
هنر لرستان مدیون امامقلی هاست و ما نتوانسته‌ایم هنر فاخر آنها را آنگونه که شایسته‌ی آن‌هاست به همگان بشناسانیم
از اینرو اینجانب احساس نمی‌کند کار چندانی انجام داده است.
با این حال باعث خوشحالیست که همواره مورد بزرگواری و مرحمت خاندان محترم و قدرشناس امامی هستم.
بساطی
ای کاش لینک دانلود بگذارید