شما اینجا هستید
ادب زاگرسی » «ده‌م ته‌قه‌ێ وه‌ل مانشتا» / علی‌رضا خانی

ئمڕوو چێگم وه‌ پاێ قوله‌ێ سه‌ر داران
دیم یه‌ مانشته‌ ، چۊ جار جاران
به‌رگێ رزیاگه‌ ، له‌ تۊله‌ داران
مات و خه‌م بار نێله‌ سواران
چڕیم هه‌ێ مانشت ، چه‌ن به‌گََله‌ربه‌گان
چه‌ن میر، چه‌ن تشماڵ، چه‌ن خان و سڵتان
ماد و ساسانی ، چه‌ن ئه‌‌ڤداڵ و خان
هاتن وه‌ پاگه‌د ، نیشتی له‌ میلکان ؟
هه‌ڵهه‌ڵه‌ێ کام ئێڵ ، ها له‌ سه‌ریند؟
ته‌قه‌ێ کام تفه‌‌نگ لێه‌و وه‌ریند؟
ته‌مه‌نگاێ کام باز ، مل به‌رزد که‌رده‌؟
سی سه‌ماێ کام ئێڵ ، ئێماند هه‌رده‌؟
پاتشاێ کام ده‌یر ، ماوا تید که‌رده‌ ؟
قیقه‌ێ چه‌رخ کی ، هوشیارید به‌رده‌؟
ت ماواێ گه‌ور کام کورده‌ ماڵید؟
ته‌مه‌نگا دۊر که‌ر کام سووسه‌ن خاڵید ؟
خان سفره‌ شوور میلکاند کی بۊ؟
داێم سه‌ر به‌رزید ، هاوشاند کی بۊ؟
کی له‌ ده‌وره‌ێ ماد ، گلد داسه‌وه‌؟
چه‌ن خان ت دیده‌ گه‌ن و خاسه‌وه‌؟
چه‌ن ده‌ور پاتشایل ، ژێرپاد کردنه‌؟
ناود له‌ هۊر مێژوو بردنه‌؟!
شرینی شێوه‌ێ کام نازار دیده‌ ؟
پیرید دیاره‌ جوان مه‌نیده‌
چه‌ن ئه‌فراسیاو ، چه‌ن رووسه‌م دیده‌ ؟
له‌ به‌زم کام شا ، سۆڕنا ژه‌نیده‌؟
وه‌چ و وه‌چه‌رزای چه‌ن ئه‌میر دیده‌؟
راسی ته‌مه‌نگاێ چ که‌س کردیده‌؟
ئرا کام سه‌ردار ، چه‌وه‌یل ره‌ژیده‌؟
شێوه‌ت ئرا کی ، ئه‌ڵڕزانیده‌؟
کام شا دڵت گرت ، دڵ وه‌ کی به‌سید؟
له‌ سووسه‌ن خاڵان وه‌ کامێان ره‌سید؟
زوڵف کی په‌شیو خاترد که‌رده‌ ؟
کام ئه‌سپ که‌ڵڕ ، هوشیارید به‌رده‌؟
بێت کام شاێر ، له‌رزان سقاند؟
هووره‌ێ کام تووه‌ مه‌له‌رزان گیاند؟
کام هاکم خاس ، هاته‌ باڵیند؟!
ره‌فتار کام که‌س ، بۊه ‌ ئائیند؟
راسی تاریف که‌ر ، له‌ ده‌وران پێش
چۊ بۊن، چته‌ور بۊن، قه‌وم وخزم و خێش؟
تاریف که‌ر بۊنم چوه‌ ئه‌ژنه‌فتیده‌ ؟
له‌ ده‌وران پێش هه‌ر تو مه‌نیده‌
مه‌زه‌ێ ئاو کام کانی چه‌شیده‌؟
تافه‌ێ کام ترنگاو ، ت ئه‌ژنه‌فتیده‌؟
چه‌و کاڵان کام ئێڵ په‌سه‌ندیده‌؟
نازک نه‌وهاڵان کام دیار د‌یده‌؟
نازار کام ئێڵ ، دڵ وه‌ پید به‌سی؟
شازاده‌ێ کام شار، ته‌ون تید ئه‌ڵوه‌سی؟
شکارچی کام ئێڵ ، که‌ڵه‌یلد راو دا؟
کام سوار ، ئه‌سپی له‌ یاڵد تاو دا؟
جواو مانشت
م له‌ ده‌وره‌ێ ماد، ناوم نریاگه‌
له‌ ده‌وره‌ێ زه‌رته‌شت، ناوکم بڕیاگه‌
داڵگم کورد و باوگیش پشته‌ڵپشت
ناو نازاریم نانه‌ وه‌ مانشت
وه‌ چه‌و خوه‌م دیمه‌ ئه‌و ئاریوحانه‌
له‌و مه‌رخه‌زار ده‌یشت ئه‌ێوانه‌
خان و خانزاێه‌م ، به‌گ و به‌گزاێه‌م
هاتن وه‌ پاگم نیشتن له‌ ساێه‌م
چه‌ن خان چه‌ن ئه‌میر، چه‌ن تشماڵان دیم
چه‌نی زڵف شوور سوسه‌ن خاڵان دیم
چه‌ن سووسه‌ن خاڵان له‌ پاێ من وێه‌رد
چه‌ن پاتشاهان زاێف بۊن و زه‌رد
خان مه‌سۊر دیمه‌ وه‌ قه‌تاره‌وه‌
وه‌و قودره‌ت جه‌نگ قه‌نه‌هاره‌وه‌
م کوڵگاو دیمه ‌ وه ‌ پاوه‌نه‌وه‌
ده‌وره‌ێ گه‌وران دیم وه ‌ رۊ ده‌نه‌وه‌
ماد و ساسانی ده‌وران دۊر دیم
چه‌ن پاتشاهان له‌ به‌زم و سۊر دیم
هه‌ڵهه‌ڵه‌ و شادی کورده‌ماڵان دیم
سی سه‌ما و فه‌تای سووسه‌ن خاڵان دیم
سوار که‌ڵڕ له ‌ گه‌نگیر دیمه‌
شیر گیریاگ له‌ زه‌نجیر دیمه‌
ده‌سه‌ێ چووپی کیش چه‌و کاڵان م دیم
قیقه‌ێ نازاران له‌ دۊر ئه‌ژنه‌ویم
وه‌ختی له‌رزه‌ێان ته‌ماشام بردن
له‌ ژێرا وه‌ پیم هجۊم هاوردن
ئه‌وسا مل به‌رز بۊم یه‌ێ گه‌ز مل کردم
له‌ به‌زم خاسان باڵ دراوردم
“پاتشایل خاس ، هاتن وه ‌ پاگه‌م
ته‌مه‌نگا که‌ردن نیشتن له‌ ساگه‌م”
photo_2016-08-17_18-20-20

عه لی ره زا خانی – ئه یوان
……………………
مانشت ناو به رزترین کیوی ئه یوان

دکتر علی‌رضا خانی؛ بلوطستان

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است -
آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد -

برای ارسال دیدگاه شما باید وارد سایت شوید.

بلوطستان | نشریه خبری _ تحلیلی بلوطستان