شما اینجا هستید
ادب زاگرسی » لرسروی بالاگریوه‌ای

لرسروی بالاگریوه ای تقدیم به زادگاهم واشیان و عزیزانی که یادشان مرا به صفای ایام کودکی بازمی گرداندبا تشکر از اخوی شاعرم “فریدون اکبری”

photo_2016-11-01_02-10-31

بهار ار سوزلونی با چه خووه!
سراوت چشمه خونی با چه خووه!

اگر صد سال د ای دنیا بمونی
همه عمرت جونی با چه خووه!

خدا بیه همه قوم و قبیلت
مرام شو مهربونی با چه خووه!

همش شادی د سر شادی و خوشی
داوت و دسگیرونی با چه خووه!

تمام قوم و دوس وخویش فامیل
د مین شوخوش زونی با چه خووه!

چنو سال خوشی بووه که دنیا
وکام واشیونی با چه خووه !

بهار دو بهاره “تخت شیر” با
کنگر خارش و زونی باچه خووه!

مهمون دیوخونی بای که کینوش
دا خوم مش فلونی با چه خووه!!

د در بیایی تاوه چنگال و دار با

روغن هیزش خومونی با چه خووه!

برار سی” اکبری ” چو پشت شونه
رفیق هم ار که جونی با چه خووه!

والسلام

  1. محسن علا یی پور

    درود بر استاد ادب,
    جناب اکبری نژاد عزیز
    واقعا لذت بخش هستش خواندن اشعار شما
    جای امثال شما در اداراتی چون فرهنگ و ارشاد خالیست

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است -
آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد -

برای ارسال دیدگاه شما باید وارد سایت شوید.

بلوطستان | نشریه خبری _ تحلیلی بلوطستان