حسن و خاصیت انتخابات آن است که هر چقدر به «کنداکتور» و برنامه اجرایی برای اخذ آراء مردم نزدیک می شویم، جایگاه و رایحه نقد و نظر به کارکرد و عملکرد کاندیداهای ریاست جمهوری و میزان تاثیر گذاری آن در رشد، توسعه و تعالی کشور، در محافل خانوادگی و خصوصی مطرح می شود.
حضور بازیگران عرصه انتخابات منحصر به ورود کاندیداها برای یک ماراتن بزرگ ملی نیست. بلکه سایر عناصر و اجزاء تاثیرگذار نیز به سهم خود در انتخاب فرد شایسته، آگاه و با دانش تاثیر خواهند داشت.
اکنون نقش غیر قابل انکاری برای آحاد جامعه، خصوصاً پیشوایان این عرصه وجود دارد تا در تبیین و تحلیل مسائل انتخاباتی برای همه کسانی که دغدغه کشور داری، هویت و تعصب این مرز و بوم را دارند گامی به پیش نهند .
حسن روحانی ،اسحاق جهانگیری ،سید ابراهیم رئیسی ،محمد باقر قالیباف ،مصطفی میرسلیم و مصطفی هاشمی طبا شش بازیگر اصلی میدان بزرگ ۹۶هستند که از بین آنها هشتمین رئیس جمهور ایران در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری انتخاب خواهد شد.
اصولگرایان در حالی تام هم و غم خود را مصروف به شکست روحانی و یک دوره ای کردن او کرده اند که رئیس جمهور در دوره چهار ساله خود با وجود همه محدودیت ها و سایه سنگین تحریم در حوزه های مختلف از جمله اقتصاد با کاهش تورم ۴۰درصدی به زیر هشت درصد ،ساماندهی حوزه درمان با طرح تحول نظام سلامت ،سیاست خارجی با موفقیت در برجام و به رسمیت شناختن حق غنی سازی ایران در بحث هسته ای ،تعامل با دنیا و خارج کردن کشور از انزوای بین المللی و تبدیل دوباره ایران به بازیگر محوری خاورمیانه و قدرت منطقه ای و..کارنامه ای قابل دفاع بر جای گذاشته است.
تاریخ چند هزار ساله ایران پر است از اتفاقات خوب و بدی که باید از هر کدام درس گرفت. پدران ما و همه آن هایی که انقلاب کردند قطعا هدف شان ایجاد تکامل و رشد کشور بود. بدون تعصب هم نگاه کنیم رشد کردیم. هشت سال جنگ تحمیلی را پشت سر نهادیم، بمباران شدیم، تحریم شدیم، ستون های نظام یکی یکی ترور شدن، همه آنها را تحمل کردیم.بعد از ۳۸سال از عمر انقلاب فراموش نمی کنیم که انقلاب به چه صورت به دست ما رسیده است. فراموش نمی کنیم رئیس جمهوری معلم و نخست وزیرمان جان شان را دادند تا امروز ما به راحتی رای مان را در صندوق بیندازیم…
فراموش نمی کنیم شهید مطهری و هم قطارانش و همه شهدای جنگ و شهدای هسته ای برای این انقلاب و مردم جان شان را فدا کردند.فراموش نمی کنیم مهندس موسوی در هشت سال جنگ کشور را چنان مدبرانه اداره کرد که در بدترین شرایط هم مردم کمبودی احساس نکردند.
مگر می شود حرف از جنگ زد و نام هاشمی را فراموش کرد؟ فراموش نمی کنیم که هاشمی برای پایان دادن به جنگ چه کرد. فراموش نمی کنیم به امام گفتند بگذارید جنگ را صلح کنم، بعدا بگویید مرا دستگیر کنند، محاکمه کنند، حتی مرا اعدام کنند… ولی بگذارید این کشور بماند، این نظام بماند و شما بمانید.
دوران سازندگی و تلاش آیت اله هاشمی برای برون رفت کشور از وضع وحشتناک پس از جنگ و بازسازی کشور را نمی تواند از تاریخ این مرزو بوم حذف کرد ،هاشمی اما در کنار فعالیت های هشت ساله اش برای بازسازی کشور در آستانه انتخابات ۷۶نقش خود را به همان میزان نقش و جایگاهش در پیروزی انقلاب بعنوان یکی از استوانه های نظام جمهوری اسلامی زمانی بازی کرد که در نماز جمعه تهران سلامت انتخابات را تضمین کرد. برای دنیای یار دیرینه اش آخرتش را نفروخت. برعکس گمانه زنی خیلی ها ناطق رای نیاورد و خاتمی با آن لبخند و کلام سحر آمیزش ۲۰میلیونی شد.
خاتمی آمد، اصلاحات متولد شد. آزادی بیان آمد، فضای آرام سیاسی بر ایران حاکم شد. تحریم ها هرروز کمتر شد. در سازمان ملل در میان تمام کشورهای جهان گفتگوی تمدن ها را مطرح کرد. رشد اقتصادی را شکوفا کرد. تورم و گرانی را به کمترین درصد بعد از انقلاب رساند.
سایه ناملایمات مانع از اصلاحات نشد اما تحریم انتخابات بوسیله برخی سیاسیون در انتخابات ۸۴خودش را نشان داد و انشقاق ها و چند دستگی ها پدیده ای بنام احمدی نژاد را تولید کرد.بداخلاقی ،دروغ ،اختلاس ،محدودیت و انحصار طلبی ها جای اصلاح طلبی را گرفت و قطعنامه هایی که رئیس دولت مهرورز آنها را روزی کاغذ پاره توصیف کرده بود کشور را در عرصه بین الملل با تحریم های ظالمانه ای مواجه کرد که وضعیت اقتصادی را تحت شعاع قرار داد و آواری را تصمیمات احمدی نژاد بر کشور سیطره داد که کمتر فردی را یارای آوار برداری از این ویرانه مدیریتی بود.
روحانی پس از ایثار عارف به منتخب مردم مبدل شد و اعتدال شکل گرفت.روحانی نشان داد، می شود با اقتدار با جهانیان تعامل داشت. او با کابینه ای کارآزموده به ما ثابت کرد می شود به دوران اقتدار و شکوفایی بازگشت. می شود به آینده ای روشن امیدوار بود. وزیر خارجه اش به همگان نشان داد که می شود هم زمان، هم لبخند زد هم مقتدر بود هم حق مردم را گرفت. او در ویلچر نشست ولی از حق مردمانش نگذشت. مردم به صورت جدی از بیکاری و گرانی در رنج هستند و خصوصا بعد از برجام انتظار گشایش بیشتری را دارند اما مشکلات موجود که عمده‌اش از دوران قبل به دولت روحانی به ارث رسیده است، نباید باعث شود که ما گام‌های بزرگی که برداشته شده را نادیده بگیریم.
در زمینه فرهنگی هم شاهد تحول مهمی در دولت آقای روحانی بوده‌ایم. امروز اگر از ناشران و مترجمان و مولفان کشور بپرسید که چند‌درصد کتاب‌هایشان در این دوره با مشکل مواجه شده است و آن را با دولت قبل مقایسه کنید. همچنین در زمینه تئاتر، سینما و موسیقی و دیگر عرصه‌ها. البته به خوبی می‌دانیم همچنان موانع بسیاری هست اما فضایی که به‌وجود آمده، اصلا قابل قیاس با دولت قبل نیست. به همین دلیل انتخاب اکثریت قاطع جامعه فرهنگی دکتر روحانی است.
نقشه راه انتخاباتی روحانی در چهار بعد سیاسی و اقتصادی و فرهنگی وشخصیتی مورد توجه قرار دارد و در واقع این نقشه شکلی مربع گونه دارد و تمام اضلاعش مهم و برابر می باشند و باید برای رسیدن به پیروزی مورد توجه قرار گیرند.تکرار روحانی بدون شک در راستای تداوم وضع موجود و ئجلوگیری از تسلط تندروها بر کشور و همچنین زمینه سازی برای رونق اقتصادی و موفقیت های بین المللی و جهش های داخلی دیگر بر کسی پوشیده نیست و از این منظر رای به روحانی را باید به عنوان نسخه شفا بخش ایران در ۲۹اردی بهشت ۹۶تجویز کرده و به همگان توصیه کنیم.

عباس دارایی/ سردبیر بلوطستان