فردا پنج شنبه ۷ ذی الحجه مصادف است با شهادت پنجمین گل باغ نبوی،شهادت غریبانه ی امام مسموم باقر مظلوم(ع)بر شما تسلیت باد.بدین مناسبت پنج نکته تقدیمتان می گردد:
نکته یکم
نام: محمد (علیه السلام)، لقب: باقرالعلوم. کنیه: ابوجعفر
نام پدر: سجاد (علیه السلام)
نام مادر: فاطمه بنت امام حسن (علیه السلام)
تاریخ ولادت: ۳ صفر سال ۵۷ هجری در مدینه طیبه
تاریخ شهادت: پنج شنبه ۷ ذی الحجه ۱۱۴ هجری
محل دفن: قبرستان بقیع
نکته دوم
فاطمه بنت الحسن، همسر حضرت امام سجاد و مادر امام محمد باقر (ع) است. این فاطمه معروف به ام عبدالله است. بنابراین، فاطمه دختر امام حسن، همسر امام زین العابدین، مادر امام محمد باقر و عروس امام حسین (ع) است.
در منتهى الآمال در این موارد، به ذکر فاطمه بنت الحسن پرداخته است‏ (ج ۱، انتشارات هجرت، ص ۴۵۲، فصل ششم در ذکر اولاد امام حسن (ع)، ص۴۵۷ همین فصل- نیز جلد دوم، ص ۱۰۰ در ذکر اولاد و احفاد امام سجاد، فصل هفتم و ص ۱۷۳ در بیان ولادت امام محمد باقر(ع)
نکته سوم
این که آیا امام محمد باقر (ع) در کربلا حضور داشته اند باید گفت: حضرت امام محمد باقر (ع) در سال ۵۷ هجرى قمرى به دنیا آمدند و در سال ۱۱۴ هجرى قمرى به شهادت رسیدند، (اصول کافى، ج، ۱ چاپ آخوندى، ص، ۴۶۹ باب مولد ابى جعفر محمد بن على بن الحسین (ع) و جامع الرواه، ج، ۲ ص، ۴۶۴ چاپ اول، غائه ثالثه). بر این اساس ایشان در کربلا چهار سال داشتند، (منتهى الامال، ج، ۲ ص، ۱۷۳ انتشارات هجرت) در برخى کتب نیز آمده است که حضرت امام باقر در کربلا ۱۵ سال داشتند که صحیح نیست.
نکته چهارم:
درباره شهادت امام محمدباقر علیه‌السلام آن چه مسلم است این است که آن امام با طرح مرموز و مخفیانه هشام بن عبدالملک، مسموم شده و به شهادت رسید، ولی عامل و چگونگی آن به روشنی مشخص نیست.
گفته شده ابراهیم بن ولید بن عبدالملک بن مروان، امام باقر ـ علیه‌السلام ـ را به زهر، شهید کرده است. شیخ عباس قمی، منتهی الامال، قم، نشر هجرت، ۱۳۷۵ش، ج۲٫ محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، قم، انتشارات علامه، ج۴ . مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، نشر وفاء، ج۴۶٫
بعضی شهادت امام باقر ـ علیه‌السلام ـ را به دست بنی امیه نقل کرده‌اند که امام را مسموم نموده‌اند همانطور که پدر بزرگوارشان امام سجاد (علیه السلام)را مسموم نموده‌اند. مؤمن شبلنجی، حسین، نور الابصار فی مناقب آل النبی المختار، قم، نشر ذوی القربی، چاپ اول، ۱۳۸۴، ج۲
کلینى در کافى به سند خود از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده است که فرمود: پدرم روزى در ایام بیماریش به من گفت: پسرم گروهى از قریشیان ساکن مدینه را بدینجا فراخوان تا آنها را گواه بگیرم. من نیز چنین کردم. پس امام در حضور آنان به من فرمود: اى جعفر هنگامى که من دنیا را وداع گفتم مرا بشوى و کفن کن و قبرم را چهار انگشت بالاتر از زمین قرار ده و بر آن آب بپاش. چون گواهان رفتند به پدرم عرض کردم: اگر مرا (در خلوت هم) به این کارها امر مى کردى، انجام مى دادم. چرا درخواستى تا عده اى را به عنوان شاهد به نزدت بیاورم؟ فرمود: پسرم مى خواستم با تو نزاع نکنند. (یعنى در امامت و خلافت از پس من با تو نزاع نکنند و بدانند که تو وصى منى.
نکته پنجم
حضرت باقر (علیه السلام)فرمود:
۱- چه بسیار مردی که با مرد دیگر ملاقات کند و به او به عنوان دعا می گوید : خداوند دشمنت را سرنگون کند ، در صورتی که او دشمنی جز خدا ندارد.
۲- «وَاللّه ِ لَمَوْتُ عالِمٍ اَحَبُّ اِلی اِبْلیسَ مِنْ مَوْتِ سَبْعینَ عابِداً؛ به خدا سوگند! مرگ یک عالم در نزد شیطان، محبوب تر از مرگ هفتاد عابد است»
۳- خداوند دنیا را به دوست و دشمن خود می دهد ، اما دینش را فقط به دوست خود می بخشد
۴- شیعیان، میانه رو باشید تا غالی(تندرونده و افراط کننده) به شما برگردد و تالی(عقب مانده) به شما برسد. مردی از انصار پرسید: غالیان چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود: مردمی که درباره ما چیزهایی می گویند و اوصافی را به ما نسبت می دهند که خود درباره خویش نمی گوییم و نسبت نمی دهیم. آنان از ما نیستند و ما هم از ایشان نیستیم. سپس فرمود: ما به خدا نزدیک نشویم، جز با اطاعت او. هر که مطیع خدا باشد، ولایت ما برای او سودمند است. هر که از فرمان خدا سرپیچید، ولایت مرا برای او سودی ندارد. وای بر شما! فریب غالیان را نخورید، وای بر شما! فریب نخورید!..
امام صادق (علیه السلام) فرمود : هنگامی که پدرم از چیزی غمگین و ناراحت می شد ، امر می کرد زنان و کودکانش جمع شوند و سپس دعا می کرد و آنها آمین می گفتند.
امام صادق (علیه السلام)فرمود : ثروت پدرم از همه افراد خاندانش کمتر بود و خرجش از همه بیشتر و در هر روز جمعه یک دینار صدقه می داد و می فرمود : ثواب صدقه در روز جمعه بیشتر می شود زیرا روز جمعه بر سایر روزها برتری دارد.