این روزها چقدر دلم برای محمود تنگ شده است. برای شوخی کردن هایش. برای جدی نگرفتن خیلی چیزها. برای دفتر های پاره شده مشق کابینه اش که کاغذ پاره نام نهاد بود. این روزها چقدر دلم «هاله نور» می خواهد. نوری که دور سرم بچرخد و من با آن« تاب تاب عباسی» بازی کنم و آنقدر بازی کنم تا سرم گیج برود و بخورم زمین و مشاعی مهربان بیاید و دستم را بگیرد و با خودش ببرد و برایم بستنی بخرد.
این روزها چقدر دلم برای محمود تنگ شده است . قرار بود به روستای ما بیاید و برای مان خودش کار کند تا روستای ما آباد بشود و ما به شهر مهاجرت نکنیم. آن روزها بیل و کلنگش که قرار بود با آنها برای ما کار کند رسیدن اما از خودش خبری نشد و ما هنور تنها با یارانه زندگی می کنیم.
این روزها چقدر دلم برای محمود تنگ شده است وقتی می گفت: آب را کجا می ریزند و من به کمبود آب فکر می کردم که در این فرایند هدر می رود. و ما مردم پایین دست باید زجر نداشتن آب را هم بکشیم.
این روزها چقدر دلم برای محمود تنگ شده است. برای قهر کردن گاه و بی گاهش. برای باغچه بانی اش، وقتی در فیلم تبلیغاتی اش گیاهان هرز را می کند اما مواظب هرز رفتن بیت المال نبود.
این روزها چقدر دلم برای محمود تنگ شده است. دلتنگ بودم که نامه حمید خان بقایی را به محمدرضا عارف را دیدم. و چقدر این نامه و ادبیاتش برایم آشنا بود.
حمید خان از شما متشکرم که مرا دوباره به یاد محمود عزیزم انداختید و برای عارف نوشتید که « از هول حلیم تو دیگ نیفتید». و من چقدر دلم حلیم خواست و فوری به مغازه حلیم فروشی رفتم و یک کاسه بزرگ حلیم گرفتم تا دلی از عزا در بیاورم.حمیدخان اما از شما گلایه ای دارم راستی چرا به جای نامه نوشتن به عارف به رحیمی عزیز در زندان نامه ننوشتی تا حالی از او بپرسی؟
حمیدخان ای کاش از بابک زنجانی هم یادی می کردی و چیزی هم از گم شدن دکل های نفتی برایمان می گفتی. حمید خان راستی از خاوری چه خبر؟حمید خان عزیز ، عارف معاون اول رئیس جمهور نشد اما پاسخ مهربانی اش را از مردم تهران گرفت.حمید خان ، عارف شرکت سهامی باز نکرده بود که سهمش را به شریک اش بدهد.
حمید خان ، چقدر دلم حلیم می خواهد.حمید خان از شما سپاسگزارم که دوباره مرا به یاد محمود انداختی و با همان ادبیات محمود برایمان نوشتی که مواظب دیگ باشیم که از هول حلیم در آن نیفتیم.
الحمدالله اولاً و آخراً
عبدالرضا شهبازی/بلوطستان