مراسم بزرگ‌داشت ترکه‌میر شاعر و عارف بزرگ لک در نورآباد برگزار شد. به گزارش بلوطستان، این مراسم که بعدازظهر پنج‌شنبه ۲۱ آبان‌ماه با حضور پژوهش‌گران و شاعران و علاقه‌مندانی از شهرهای کوهدشت و نورآباد در سالن انتظار اداره‌ی فرهنگ و ارشاد اسلامی نورآباد رونق گرفته بود، با حواشی همراه بود.
به گزارش بلوطستان، برنامه با تلاوت آیات نورانی قرآن و خوش‌آمدگویی سرپرست اداره‌ی ارشاد اسلامی شهرستان دلفان آغاز شد سپس دکتر کنجوری از پژوهش‌گران جوان دلفانی به ارائه مقاله ای پرداخت که در آن شخصیت و شعر ترکه‌میر را بررسی کرد آن‌گاه نوبت به اسداله آزادبخت شاعرنام آشنای کوهدشت رسید همو که ریاست اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی کامیاران را بر عهده دارد، وی نخستین سخنران کوهدشتی همایش بود که حرف هایش با واکنش سخنرانان دلفانی مواجه شد، ایشان با بیان اینکه دلفان و ترهان یک روح در دو کالبد هستند اظهار داشت نباید این شاعر بلند آوازه را منتصب به نقطه ی خاصی کرد و اهلیت وی را عامل تفرقه و جدایی نمود. آزادبخت به خوانش شعری منتشر نشده از ترکه میر پرداخت که گفت در نتیجه ی پژوهش های خود آن را یافته بود؛ پس از ایشان دکتر رضایی از دلفان پشت تربیون قرار گرفت و مقاله‌ی خود را که بصورت آکادمیک و علمی تدوین شده بود ارائه داد. چهارمین سخنران حشمت‌اله آزادبخت شاعر و روزنامه نگار هم طایفه ی ترکه میر بود که با زبان لکی و تسلط خاص خود حرف‌هایش را آغاز کرد و مطالبی در خصوص شخصیت ترکه‌میر بیان نمود، وی گفته ای از عزیزخان آزادبخت -که از بزرگان طایفه بوده- نقل کرد که در آن خطاب به نوادگانش نصیحت کرده بود مثل ترکه میر نیایشان پاک دامن زندگی کنند تا «زره» (فره ایزدی) داشته باشند.
این شاعر خوش قریحه در ادامه اشعاری خواند که با تشویق پیاپی حاضرین مواجه گردید. پس از او غلامی تربیون را در دست گرفت او که با لحن تندی حرف‌هایش را شروع نمود و اصرار داشت ترکه میر را دلفانی معرفی کند، هنگامی به گفته ی عزیزخان آزادبخت رسید او را تکریم نکرد و همین سبب شد با واکنش اسداله آزادبخت روبرو شود، آزادبخت با صدای بلند خطاب به او گفت جناب غلامی این چه ادبیاتی است بکار می بری؟ اگر قرار است اینطور به سخنانت ادامه دهی تا ما مجلس را ترک کنیم؟ هم‌زمان با ایشان کوهدشتیان حاضر در همایش نیز به اعتراض پرداختند و لختی برنامه از روال عادی خارج شد.
پس از این سخنران دلفانی، حجت‌اله علیپور بعنوان آخرین سخنران کوهدشتی تربیون را در اختیار گرفت، بگومگوهای پیش آمده سبب شده بود جو سنگینی بر سالن همایش حاکم شود وی توانست با طنازی و بیان جمله ی «کس چوی مه اه بی نای» یخ سالن را آب کند و گره جبین‌ها را به ریسه‌ی خنده و قهقهه مبدل نماید. او با قرائت اشعار جاندار و پخته‌ی خویش تحسین همگان را برانگیخت و حلاوت شعرش تلخی اتفاقات را به شیرینی مبدل ساخت. پس از علیپور، آقای موسوی رشته ی کلام را در دست گرفت؛ او نیز بسان جناب غلامی بر طبل تفرقه کوبید و تا جایی پیش رفت که ادعا می کرد ترکه میر موموند است و آزادبخت نیست، همین باعث شد سخنان او نیز با اعتراض کوهدشتیان حاضر مواجه گردد. غافل از اینکه آزادبخت ها خود تیره ای از ایل موموند هستند. واکنش کوهدشتیان سبب شد؛ تا بانیان همایش که بنا داشتند در پایان برنامه رسما اصالت ترکه‌میر را نورآبادی معرفی کنند از تصمیم خود صرفنظر نمایند.
به امید قادر متعال، بلوطستان در شماره ی آتی نشریه پرونده‌ی ویژه ای را حول محور اهلیت، زیست‌گاه، مزار، شعر و شخصیتش ترکه‌میر چاپ خواهد کرد و مشروح سخنان و مقالات سخنرانان همایش را بصورت کامل در آن خواهد آورد.
به گزارش بلوطستان بانی همایش اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی دلفان بود و در این مراسم، امام‌جمعه و بخشدار مرکزی و رئیس اداره‌ی فرهنگ و ارشاد اسلامی دلفان و تعدادی از کاندیداهای احتمالی مجلس این شهرستان حضور داشتند.
عکس ها و گزارش: بساطی، بلوطستان
جناب مدیر مسئول بلوطستان متاسفانه همه بر تفرقه بین دلفان و تریان می کوبید ادبیات شما هم نشان تفرقه است اینکه فلان شخص گفته ترک امیر تریانی یا دلفانی بوده ملاک زادگاه و وطن ایشان نمی باشد .
بنده متاسفانه در همایش نبودم واز قبل می دانستم که چنین اتفاقی پیش می آید چون در گروه های مجازی این جر وبحث کجایی بودن ترک امیر پیش آمده بود .
اصولا متولیان ارشاد دلفان هیچ برنامه وهدفی از این همایش نداشتند چون اگر به قول شما قصد معرفی ترک امیر به عنوان دلفانی داشتند چرا از اساتید کوهدشتی آنهم آزادبخت ها دعوت کرده اند که یکی از نسبت های ترک امیر ترک امیر آزادبخت است وهرگز دوستان ادیب آزادبخت از این نسبت کوتاه نمی آیند آن هم استاد اسد و حشمت آزادبخت که شعر لکی را بسیار زیبا می سرایند وخود را از تبار ترک امیر می دانند .
از طرف دیگر استاد غلامی ایتیوند واز بستگان اهالی ترک امیر است که اکنون در همان روستای ترک امیر دفن شده است وایشان هم خود را هم تبار ترک امیر می داند واتفاقا ایشان هم اشعار بسیار زیبای لکی می سرایند .
طرف دیگر استاد سید حشمت الله موسوی است که اصالتا از اهالی بابابزرگ ودر همسایگی روستای ترک امیر می باشد وتعصب زیادی روی دلفان وشخصیت های دلفان دارد حتی در کتاب هزار سال سرگشتگی با هزار مثال وشعر ثابت نموده است که بابا طاهر هم دلفانی بوده است حال چگونه می پذیرد که ترک امیر دلفانی را که در تمام طول حیات در دلفان می زیسته ودر روستای ترک امیر ایتیوند جنوبی دفن گردیده آزادبخت بنامند وباز هم اتفاقا ایشان هم اهل شعر وادبیات لکی است .
پس گناه اصلی این تفرقه بر عهده ارشاد دلفان است که بدون برنامه افراد را دعوت نموده است وبه خیال خود کار فرهنگی انجام دهد اما این کار به تفرقه بین صاحب نظران ادیب دلفانی وتریانی می شود که هیچ کس از آن منتفع نخواهد شد .
ترک امیر در همان جا به دنیا آمده زندگی کرده و بدرود حیات گفته است واین تنش هیچ فایده ای ندارد بهتر بود ابتدا با دلایل وشواهد دلفانی وبا حضور اساتید دلفانی و موافقین، دلفانی بودن آن پیر ادیب را ثابت می کرد در مرحله بعد از دوستان کوهدشتی هم دعوت می کرد .
با این وجود اینکه ترک امیر را آزادبخت بنامیم یا دلفانی هیچ چیزی از ارزشهای آن شاعر عارف نمی کاهد ضمن اینکه طایفه آزادبخت از نوادگان مومه وزیر مجموعه همین طایفه موموند دلفان هستند لذا نباید خود را تریانی بنامند چون اصالتا دلفانی هستند .
ارادتمند همه اساتید معظم دلفانی وتریانی. امید فلاح
ترکه میر دزدیدن باب شده و فردا هم خیلی راحت می گویند دلفان مرکز حکومتش کوهدشت بوده و تاریخ را هم تحریف نمی کنند و کسی هم نیست بایستد و دفاع کند
ضمن اینکه این بحث ها را کلاً جالب نمی دانم . طرهان و دلفان در طول تاریخ چنان به هم آمیخته اند که نمی توان آنها را از هم جدا کرد.مهم اشعار ترکه میر است که در کتاب گلزار ادب از گزند نابودی حفظ شده اند و اگر نبود کرمانشاهی ها ترکه میر و نجف را ماهیدشتی می دانند و آنها را مصادره کرده بودند. کتاب سرود بادیه نوشته صالحی کردستانی ضمن احترامی که برای مرحوم اسفندیار غضنفری قایل بوده است برخی اشعار ترکه را در گلزار ادب به سید یعقوب ماهیدشتی نسبت داده است .
تاجایی که ما می دانیم ترکه میر کوهدشتی و از طایفه آزادبخت است
بسلام نمی دانم چرا نظریه فدوی درموضوع استاد ترکه میر را بردا شته اید می شود علت آنرا توضیح دهید
با درود و پوزش
متأسفانه به دلیل مشکل فنی پیش آمده برای سایت برخی از کامنت‌های روزهای اخیر حذف شده‌اند اگر متن دیدگاه موردنظر را دوباره بفرستید درج خواهد شد
سلام وتشکر از مسئولین برگزار کننده سال روز مرگ حضرت استاد ترکه میر آزادبخت وحضور اساتید محترم ومدیران ارجمند سایت ها که درآن مکان مقدس حضور پیدا کردند وسخنرانانی که از حال روز این استاد سخن گفتند و آنچه دراین مکان پاک بیان شد برای بزرگ داشت آن استاد گرانمایه بوده است
ولی متاسفانه بعضی از عزیزان ازاصل موضوع که بزرگ داشت استاد بوده خارج می شوند وموضوعی پیش می اورند که سبب تنش واختلاف می شود واهلیت استاد مورد نظر این دوستان قرار می گیرد که نمی دانم چرا حال که زمانی حدود سی سال پیش توسط دیگر اساتید علم وادب لرستان استادان بزرگواری مانند اسفندیارخان غضنفری امرایی از ترهان وغلامحسین خان رضایی ایتیوند از دلفان آنچه لازم بوده در مورد اهلیت استاد ترکه میر آزادبخت نوشته وبصورت کتابی ارزشمند بنام گلزارادب لرستان چاپ ودراختیار علاقمندان قرارداده وچاپ دوم آن نیر انتشار یافته است ودر باباهلیت استاد کسی با آن مخالفت نداشته است وکسی حرفی نزده است نمی دانم آیا جناب غلامی وسید محترم جناب موسوی ارجمند خود را ازگردآورنده آن کتاب بنام استاد فقید سعید مرحوم غلام حسین خان ایتیوند که فرزند مرحوم امان الله خان سردارنصرت اتیوند رئیس ایل ایتیوند واو فرزند سرتیپ خان ایتیوند که از بزرگان لرستان بود آگاه تر می داند اگر کوچکترین نشانی بود که ترکه میر از مردم خارج از ایل موموند این استاد قبول می کرد که این جوری نوشته شود باتوجه به اینکه خود استاد رضایی ایتیونداز دلفان وساکن محل مورد نظر آقایان و گردآورنده موضوعات استاد ترکه میر آزادبخت بوده است چرا دراین باب سخنی نگفته است
پس دوستان قصدبرهم زدن جلسه را داشته اند وگر نه از دویست سال پیش تاحال هیچ یک از بزرگان دلفان چنین سخنی در معرفی ترکه میر نگفته اند ودوستان من می خواهم عرض کنم هیچیک از اهالی ترهان خود را از دلفان جدانمی دانند تمام طوایف ترهان ریشه ازدلفان دارند
تا کنون کسی سخن از جدایی دلفان وترهان نزده است دوستان محترم که این ادعا رادارند اول خوب است با تاریخ گذشته دلفان وترهان وپیدا یش طوایف ساکن این دومنطقه آشناشوند که چه جوری شکل گرفته اند وچرا بیشتر ساکنین ترهان از مردمان دلفان هستند ببیند هزاران نفر از اهالی نورعالی ومیربگ درترهان زندگی دارند وتعدادزیادی از مردمان ایتیوند واولادقباد درترهان ساکن هستند وعده ای از دوستان چواری وسنجابی باز از دلفان ساکن ترهان هستند ومردگان اینان درترهان بخاک سپرده می شوند پس ما بگویم این افراد دلفانی نیستد بازدوستان عرض می کنم که طایفه آزاد بخت از برادران نورعلی ومیربگ میباشند منظور شما ازگفتن این موضوع چیست ما اهل این طایفه افتخارمان این است که ریشه ازقوم موموند داریم ازتمام دوستانی که می خواهند بدانند که طایفه آزادبخت از کدام قوم دلفان است از سایت یاران مومه وند واز گذشته عزیزخان آزادبخت موموند رئیس طایفه آزادبخت در آن سایت دیدن کنند باتشکر از همه
جای تاسفه. بجای پرداختن به مضمون اشعار و حتی انجام یک تحقیق در مورد زبان شعر وادب آن زمان یعنی لهجه ادبی گورانی که زمانی لر و کرد و لک با آن شعر میسروده اند آقایان بجان هم افتاده که ترکه میر کجایی بود. بابا زبان شعرش را بررسی کنید و با اشعار خانای قبادی، صیدی هورامی، غلامرضا خان ارکوازی، مولوی کرد و غیره مقایسه ش کنید تا معنای لهجه ادبی روشن شود و بیش ازین بر طبل تفرقه بین اقوام زاگرس نکوبید که اینها چنان با هم مخلوطند که جدا نمیشوند مگر با بدخواهی دشمنان این مرز وبوم.