بعضی ها در زمان انتخابات ریاست جمهوری شرط حمایت از آقای روحانی را رسیدن به آزادی عنوان کردند در حالیکه برخی نمیدانیم از آزادی چه میخواهیم و آزادی را در چه میدانیم، و این هم مهم است که بعد از رسیدن به آزادی به چه میخواهیم برسیم ،، قبل از رسیدن به آزادی باید تفسیر و تعبیر و تحلیل آن را بفهمیم که به دلیل جهل موضوع از آن سو استفاده نکنیم ، همانطوریکه در همه دنیا ابتدا فرهنگ استفاده از تکنولوژی رواج می یابد سپس تکنولوژی واردجامعه میشود، باید نگاهمان به آزادی را درست کنیم، بعضیها باید توجیه شوند که بدانند آزادی به منزله آزار دیگران و مشعوف شدن خود نیست و باید هدفمان از آزادی را تبیین کنیم.

متٱسفانه بعضیها از آزادی ولنگاری و ولنگه وازی را میخواهند در حالیکه بعضیها بروز استعدادها را و بعضیها حقوق شهروندی را،، بعضی دیگر رسیدن به کمال و سعادت را، و برخی افراد آزادی را در انتخاب شغل وتسهیل معیشت میخواهند، بعضی خلاقیت و علم و کشف و اختراع را تحفه آزادی میپندارند ، بعضیها دین پذیری را و بعضی دیگر دین گریزی را سوغات آزادی مینامند ، حتی بعضیها از آزادی به صلیب کشیدن آزادی را میخواهند و در نهایت هر کسی به زعم خود شد یار آزادی ،،، در همه دنیا آزادی فقط مطابق قانون قابل اجرا است و برای جلوگیری از تبدیل جامعه به جنگل ، قراردادهای اجتماعی راتدوین کردندکه قانون اجتماع حاکم شود نه قانون جنگل، اجرای قانون آزادی های غیر مشروع و غیر قانونی و غیر اخلاقی را محدود میکند ، تنها جایی که آزادی حد وحصر ومحدودیت ندارد زندگی حیوانی است ،،آزادی مالکیت ، آزادی زبان، آزادی گفتگو،آزادی تبادل اندیشه و تضارب گفتار، آزادی نوشتن آزادی انتخاب و همه آزادیها باید در چارچوب قانون معنا پیدا کند، آیا میتوان به صرف آزادی نوشتن علیه هر کسی هر مطلبی نوشت؟ آیا میتوان به بهانه آزادی فرایض دینی به دین دیگران توهین کرد؟

آیا می توان به بهانه آزادی مذهب دیگران را تکفیر کرد؟ آیا میتوان به نام آزادی زبان به هر کسی هر توهینی کرد؟حتی در آمریکا و اروپا که خودشان برای آزادی دیگران وحقوق بشرنسخه میپیچند آزادی حدود و محدودیت دارد. همان طوریکه آزادی شرب خمر در جهان غیر اسلام مجوزی برای بد مستی و اخلال در نظم جامعه نیست ، در جهان اسلام و مذهب شیعه هم فقها اجازه نمی دهند به نام آزادی عزاداری مذهبی کسی مخل آسایش دیگران شود!

اگر کسی به نام آزادی به ساحت دیگران تعرض نکند و حدود و حقوق دیگران را محدود نکند و فساد در جامعه رواج نیابد و آزادی دیگران با آزادی من و تو به بن بست کشیده نشود و آزادی را راه رسیدن هر کس به حق خود بدانیم و آن را یکی از راههای عدالت تعریف کنیم این آزادی خیلی متعالی و مقدس است. اما آزادی که در تعریف و تمجید باشد و نقد و اعتراض در آن نباشد آزادی نیست بلکه عین کبک است که میخواهد راه رفتن خروس را تمرین کند که راه رفتن خودش هم فراموش میشود، پس سعی کنیم انتظارمان از رییس جمهور دولت تدبیر بر اساس عقل و خرد باشد نه احساس و نیاز ، نه تنها جناب آقای روحانی بلکه هیچ رییس جمهور دیگری به کسی آزادی نمیدهد که بتواند درصد آن را کم یا زیاد کند،، قانون حدود آزادی را تعریف کرده و رییس دولت مجری قانون است امیدوارم جناب آقای روحانی اجرای آزادی را آنچنان عملی سازد که همه تحت لوای آزادی، آزادی خواستن و مطالبه گری را احساس کنند زنده باد آزادی از نوع عقلانی و قانونی آن….

امیر ناصر غلامرضایی/ بلوطستان