نگاهی به آمار جمعیتی استانهای کشور و نقاط پرتراکم جمعیتی کشور نشان می دهد که شهرنقاط شهری از جمله تهران با جمعیت ۸٫۵ میلیون نفر ۳۰ نماینده ،مشهد۲٫۸۵۰میلیون نفر ۵ نماینده ، کرج ۱٫۶۱۵میلیون نفر ۲ نماینده ، تبریز ۱٫۴۹۴ هزارنفر ۵ نماینده ، شیراز ۱٫۴۶۰هزار نفر ۴ نماینده ، اهواز ۱٫۱۱۲هزار نفر ۳ نماینده ،کرمانشاه ۸۵۳ هزار۳ نماینده ، همدان ۵۲۵هزار ۲ نماینده ، بندر عباس ۴۳۵هزار ۲نماینده ، سنندج ۳۷۳هزار نفر ۲ نماینده ، خمینی شهر ۲۴۴ هزار ۱ نماینده ، بوشهر۱۹۵هزار نفر ۱ نماینده ، و خرم اباد۳۴۸هزار نفر ۲ نماینده ،را دارا می باشد بانگاهی به تعداد جمعیت و تعداد نمایندگان منتخب در هر مرکز شهرستان این امر به وضوح مشخص است که غیر از عوامل جمعیتی عوامل دیگری در تعداد نمایندگان مجلس در یک حوزه انتخابی نقش اصلی را دارد. این عوامل همانطوری که در ماده ۶۴قانون اساسی به ان اشاره شده عوامل غیر جمعیتی هستند که عبارتند از عوامل سیاسی وجغرافیایی خاص … اگر با این منطقی که تعداد نمایندگان هر حوزه انتخابی تحت تاثیر عوامل غیر جمعیتی هستند می توان گفت که تعداد نمایندگان شهر خرم آباد با توجه به جمعیت این شهر در مقایسه با دیگر نقاط شهری مازاد است یعنی در خرم آباد به ازای هر ۱۹۰هزار نفر یک نماینده وجود دارد این در صورتی است که کرج به ازای هر ۸۰۴هزار نفر یک نماینده دارد، تهران بازای هر ۳۴۸هزار نفر، خراسان رضوی بازای هر۳۳۰هزار نفر، خوزستان به ازای هر ۲۵۱هزار نفر، و لرستان بازای هر۱۹۵هزار نفر یک نماینده دارا می باشد که سهم نمایندگان خرم اباد در مقایسه با مراکز استانی کشور بیشتر از کل کشور است. لذا فاصله جمعیتی خرم آباد برای اینکه دارای سه نماینده باشدبسیار زیاد است واین هیاهوی را که عمداتا در فضای مجازی براه افتاده که خرم آباد باید دارای سه نماینده باشد.
که به کلانشهر تبدیل گردد هیاهویی برای هیچ است و تنها نتیجه آن تشدید تنش ها وستیزهای قومی در استان را به همراه خواهد داشت. بنابراین اگر قرار است یک نماینده به تعداد نمایندگان استان لرستان اضافه شود با توجه به ویژگی های خاص غیر جمعیتی ازجمله عوامل سیاسی وجغرافیایی و فرهنگی اجتماعی در درجه اول این نماینده با ید به منطقه سلسله اختصاص داده شود زیرا در این حوزه انتخاباتی در مقاطعی مسائل ومشکلاتی با توجه به همگنی فرهنگی سلسله و دلفان برای دو شهرستان و به نوعی کل کشور به وجود آمده است که پیامدهای منفی برای هر دو شهرستان به همراه داشته است، و هر گزینه ای غیر از این ازجمله اختصاص آن به خرم آباد و ضمیمه کردن شهرستان سلسله به آن با توجه به تفاوت فرهنگی،اجتماعی…بین مردم الشتر و خرم آباد به معنی نهادینه کردن مسائل ومشکلات قومی در این استان وبا شدت بیشتردر مرکز استان است، زیرا مردم سلسله زمانی که سلسله بخشی از شهرستان خرم آباد بود آرزوی آنان بود که از خرم آباد جدا و خود به شهرستانی مستقل تبدیل گردند که این امر با دور اندیشی مسولین وقت کشور محقق گردید.بر این اساس بی توجی به این موضوع و تفکیک نکردن حوزه انتخاباتی الشتر و خرم آباد از همدیگر،احتمال افزایش منازعات قومی را که در چند سال اخیر تا حدودی از فاز طایفه ای در استان خارج وبه سطح کلان تری افزایش یافته است با این ضمیمه انتخاباتی بیشترو بیشتر خواهد کرد، که مهمترین نتیجه و پیامد آن کاهش روند توسعه در جامعه آسیب پذیر وکم تر توسعه یافته لرستان را به همراه خواهد داشت. و نمایندگان ومسولین محترم استان لرستان با دور اندیشی باید به این موضوع توجه ویژه داشته باشند.
حسن رضا یوسفوند/ بلوطستان
*دکتری جامعه شناسی و تحلیل گر مسایل اجتماعی در ایران
