تعیین استاندار ویژه، وعده‌ای بود که سید ابراهیم رئیسی رئیس دولتِ سیزدهم در میانه اعتراضات به بحران آب در استان خوزستان به مردم داد، او در جریان بررسی سوابق و برنامه های وزرای پیشنهادی از توجهش به استان‌های دارای شرایط خاص گفت و تاکید کرد که در این استان‌ها از جمله خوزستان ، سیستان و بلوچستان و لرستان «مدیر عالی» بهره خواهد گرفت.
رئیس جمهور در راستای وعده خود از دو چهره که دارای سابقه وزارت و سرپرستی وزارت بودند برای استانداری های خوزستان و سیستان و بلوچستان استفاده کرد ، رئیسی برای استانداری خوزستان از صادق خلیلیان وزیر کشاورزی دولت دهم (شهریور ۸۸ تا مرداد ۹۲ )و برای سیستان بلوچستان هم از حسین مدرس خیابانی سرپرست وزارت صمت (اردی بهشت ۹۹ تا مرداد ۹۹ ) و قائم مقام وزارت صمت ( خرداد ۹۸ تا اردی بهشت ۹۹ ) بهره برده است که حداقل در ظاهر نشان می دهد که این دو استان در انتخاب استانداران به عنوان استان ویژه از سوی دولت رئیسی لحاظ شده به گونه ای که رزومه استانداران این دو استان در سطح وزارتی بوده و بر اساس وعده رئیس جمهور در این دو استان ، دولت از ” مدیرعالی ” استفاده کرده است .
رئیس جمهور بر اساس وعده اش مبنی بر توجه به استان های محروم ، سفرهای استانی خود را از خوزستان استارت زد و پنجم شهریور ماه به فاصله یک روز پس از اولین جلسه کابینه اش وارد اهواز شد و یک هفته بعد ۱۲شهریور ماه دومین سفرش را به استان محروم سیستان و بلوچستان اختصاص داد .
در حالی که به نظر می رسید استان لرستان سومین مقصد سفرهای رئیس جمهور باشد اما رئیسی بر خلاف آنچه پیش بینی می شد ۱۹ شهریور به خراسان جنوبی رفت ، ایلام ، کهکیلویه و بویراحمد ، بوشهر ، فارس ، اردبیل و سمنان استان های دیگری بودند که رئیس جمهور یکی پس از دیگری در یک سنت آخر هفته ای ، سفرهایی را به این استان ها کرده و از نزدیک در جریان مسائل و مشکلات و آخرین وضعیت این استان ها قرار گرفته است .
دهمین سفر رئیس جمهور هم به زنجان صورت گرفت و خبری از سفر رئیسی به لرستان نبود ، هر چند گفته می شود که بر اساس آنچه در جلسه ای به ریاست مخبر دزفولی معاون اول رئیس جمهور روز سه شنبه ۲۵ آبان ماه تحت عنوان جلسه هماهنگی سفر رئیس جمهور گذشته است و در آن جلسه جمع بندی در مورد سفر و دسته بندی نهایی پروژه ها و طرح ها و موضوعات و مسائل مرتبط شده است ، احتمالا رئیس جمهور به زودی به لرستان سفر می کند اما واقعیت این است که با نگاهی به انتخاب استانداران و همچنین سفرهای رئیس جمهور به استان ها می توان فهمید درب بر کدام پاشنه می چرخد و لرستان به سیاق همیشه در کجای جغرافیای ذهنی دولتمردان و مرکزنشینان قرار دارد .
لرستان نه در انتصاب استانداران از یک مدیر در تزاز عالی با ویژگی های مورد اشاره رئیسی و وعده اش مبنی بر استفاده از مدیری با ویژگی ” عالی ” بهره برد و نه در سفر های رئیس جمهور در اولویت سفرهای دولت انقلابی قرار گرفت ، هر چند گفته می شود دولت در اوایل بنای سفر به لرستان را داشت اما به دلیل ناآمادگی میزبان از این سفر سربازد ، لیکن آنچه به نظر می رسد این است که لرستان اگر مقصد ویژه رئیس جمهور در اوایل سفرهای رئیسی بود می بایست از سوی نماینده عالی اش برنامه سفر در یک بازه زمانی کوتاه طراحی می شد و با هماهنگی های درون استانی ، یک جمع بندی علمی و حساب شده از مسائل و مشکلات استان صورت می گرفت و این مسائل مشکلات طبقه بندی شده بر اساس برش شهرستانی در اختیار دولت قرار می گرفت ، امری که باتوجه به وضع موجود استان البته صورت نگرفته و لرستان از این حیث نیز از قافله سفرهای رئیسی عقب مانده و باید چشم انتظار فرصتی باشد تا پس از جمع بندی نهایی مسائل استان ، دولت ، تاریخی را برای سفر رئیس جمهور به لرستان انتخاب کند.
سید ابراهیم رئیسی همچون محمود احمدی نژاد رئیس جمهور اسبق ایران طی یک برنامه ریزی آخر هفته ای ، سنتی را پایه گذاری کرده است که جمعه های هر هفته را به عنوان هفتمین روز کاری به استان های مختلف کشور سفر کند ، اینکه این سفرها تا چه میزان و چه سطحی در توجه به استان های محرومی همچون لرستان تاثیر گذار باشد و اساسآ سازوکار این سفرها به چه شیوه ای طراحی شده که همانند سفرهای سه گانه احمدی نژاد به استان ها در دوران ریاست جمهوری اش صرفا کاغذی نباشند و مصوبات متعدد و متنوع روی کاغذ نمانند را باید به نظاره نشست اما از دل همین سفرها و از این فرصت ایجاد شده به رغم شرایط سخت کشور و محدودیت های اعتباری و نظام ضعیف تخصیص های اعتباری و البته وجود غیر قابل انکار تبعیض بین استان ها اما می توان برای این استان نتایجی حاصل کرد .تلاش رئیس‌جمهور برای ارتباط مستقیم با مردم بویژه اقشار محروم و مستضعف جامعه و شنیدن مشکلات آنها اقدامی مثبت است امااگر از منظر عملگرایانه نیز به سفرهای استانی و ارتباط مستقیم دولت با مردم نگاه شود نیز باید اذعان داشت چنین موضوعی اگر فارغ از مشکلات و محدودیت ها با تکیه بر پرهیز از تبعیض در دستور کار دولتمردان قرار گیرد موجب می‌شود رضایت حداقلی و کوتاه‌مدت در جامعه شکل گیرد و مردم فرصت بیشتری به دولت جهت حل مشکلات شان بدهند.
انکار دستاوردهای گذشته گرچه این روزها به تکیه کلام دولتمردان انقلابی تبدیل شده و به نوعی سعی می شود گذشته را جهنمی و سه ماه اخیر را گل و بلبل توصیف کنند اما تردیدی وجود ندارد که فارغ از صف بندی های سیاسی و گرایشات دولت ها ، مردم به شدت در این روزها تحت فشارهای اقتصادی و مشکلاتی هستند که نه تنها بهبود پیدا نمی کند بلکه هر روز بدتر از دیروز ، تشدید می شوند .
ضرورت دارد در سفرهای استانی رئیس جمهور بعد از شنیدن مشکلات مردم برنامه‌ای دقیق با توجه به قابلیت‌ها و منابع کشور، اولویت‌ها و … تهیه و تدوین کرده و همانگونه که قبل از سفر کارهای کارشناسی توسط متخصصان و صاحبنظران انجام، چالش ها و مسائل هر منطقه دسته بندی شده می شود ، پس از سفر نیز رئیس جمهور و هیات دولت به تناسب ظرفیت های هر استان و امکانات دولت برای تخصیص بودجه، تصمیم گیری کند .
در حال حاضر اولویت با مسائل اقتصادی، به نتیجه رساندن طرح های نیمه تمام، فعال کردن واحدهای تولیدی راکد یا نیمه تعطیل و توجه به مناطق محروم و کمتر برخورداری است که در قیاس با استان های بهره مند با وجود منابع و ظرفیت های بالقوه با مشکلاتی نظیر فقر ، بیکاری ، فلاکت و … مواجه شده اند و ایجاب می کند دولت بر اساس اطلاعات و آمارهای دقیق در هر منطقه برای ایجاد اشتغال، رونق تولید، رفع مشکلات مردم و کمک به فقرا و محرومان گام های موثری بردارد .
لرستان نیز از این قاعده مستثنی نیست و بعنوان یک استان محروم و توسعه نیافته از نرخ بیکاری بالایی برخوردار است ، نرخ بیکاری یکی از شاخص های ارزیابی شرایط اقتصادی کشورها مورد استفاده قرار می گیرد و لذا بر این اساس لرستان با نرخ بیکاری بالا نه تنها حال و روز خوشی ندارد بلکه بیکاری و فقر و تورم به صورت کاملا ملموسی بر پیکره جامعه لرستان سنگینی می کند و از آنجا که سید ابراهیم رئیسی در جریان رقابت های انتخاباتی شعارش رفع تبعیض و توجه به محرومین بوده ، لرستان بعنوان یک استان فقیر و محروم باید به صورت همه جانبه در اولویت دولت سیزدهم قرار گیرد .

عباس دارایی/ بلوطستان 

این مطلب در شماره اخیر هفته نامه میرملاس نو منتشر شده است