سلسله شهرستانی که از لحاظ وسعت و جمعیت رای دهندگان به یک سوم دلفان هم نمی رسد توانسته است با به کارگیری یک استراتژی خاص در ۳ دوره قبل ۲ بار گوی سبقت را از دلفان برای تصاحب کرسی بهارستان برباید.
اما براستی چرا آنها می توانند براحتی با هم متحد شوند و ما نمی توانیم؟مثال بارز این عدم همگرایی در دلفان در مقابل هم گرایی در سلسله را در انتخابات دور قبل شاهد بودیم. در آن زمان همه نامزدهای انتخابات در شهرستان دلفان به این نتیجه رسیده بودند که بیشترین آراء را در اختیار دارند و در مقابل نامزدهای شهرستان رقیب به دنبال یافتن یک راه حل منطقی برای پیروزی در انتخابات بودند که در نهایت همه دیدیم چه بر سر دلفان آمد.
باید پرسید مردم شهرستان سلسله چگونه می توانند به این اتحاد دست یافته و با یک استراتژی واحد به جنگ چند پارچگی و بی نظمی سیاسی در دلفان بیایند.
در این میان یکسری دیدگاه های روشنگر مابانه با مطرح کردن این موضوع که تفاوتی ندارد نماینده از کدام شهر باشد و مهم نماینده کارآمد است به دنبال این هستند که نامزدهای انتخاباتی شهر خودمان را ناکارآمد و نامزدهای مقابل را کارآمد نشان دهند و از طرفی برخی نیز مسائل سیاسی را اولویت خود می دانند و آنچه در میان این همه تفکر در حال سوختن است تنها دلفان و آینده مردم این شهرستان است.
اینکه در این میان گاهی خودخواهی و بی تدبیری برخی نامزدهای شهرمان عامل این چند دستگی شده است بر کسی پوشیده نیست اما اگر بخواهیم به طور دقیق تر به این موضوع بپردازیم نمی توان نقش عامه مردم را در شکل گیری این وضعیت نادیده گرفت.
مردم ما با ایجاد توهم پوشالی در بین نامزدهای انتخاباتی تصور می کنند که آنها را فریب می دهند و با این نقشه موجب ایجاد ذهنیت غلط در بین نامزدهای انتخاباتی می گردند که این مسئله را می توان از مهمترین عوامل عدم هم افزایی در دلفان نام برد.
در خصوص موضع گیری های سیاسی و حزبی نیز باید گفت که نمی توان به طور کامل این مسئله را نادیده گرفت چرا که در سطح کلان کشور نمایندگان نقش ویژه ای داشته اما نمی توان به طور کامل روی این موضوع تاکید کرد چرا که آنچه امروز بیش از چیز دیگری شهرستان ما بدان نیازمند است وجود یک نماینده با برنامه و قوی است که بتواند بیش از تاثیرگذاری سیاسی به دنبال حل پاره ای از مشکلات بی شمار مردمان این دیار و توسعه منطقه باشد.
البته به طور قطع می دانم که این نوع طرز فکر با مخالفت های نیز مواجه خواهد شد اما وظیفه ایجاب می کند که ما در شرایط کنونی اولویت ها را شناخته و بر روی آنها که نیاز واقعی مردم منطقه ما هستند تاکید بیشتر داشته باشیم هر چند که برای دیدگاه های مخالف هم احترام قائل هستیم.
امروز باید باور کنیم که شهرمان از قطار توسعه عقب مانده و هنوز بسیاری از مردم شهر ما از اولین فاکتورهای زندگی امروزی بی بهره اند.این جوانان دلفانی هستند که هر روز اتوبوس های شهرمان را بعنوان کارگر به مقصدهای دور و نزدیک پر می کنند و این حسرت زنان و کودکان دلفانی است که چشم هایشان را به در دوخته و انتظار بازگشت نان آور خانواده شان را که به دلیل نبود هیچ گونه زیر ساخت توسعه ای در منطقه مجبور به هجرت برای کار می شوند را دارند.
شاید در این میان برخی نیز این مغلطه را بیان کنند که حتی اگر نماینده هم از شهرستان دلفان باشد هیچ اتفاقی نمی افتد و مگر ۶ بار سهم بهارستان از آن دلفان نبوده است. اما همه به خوبی می دانیم که در وزن کشی های مجلس سهم نمایندگان ما در این ۶ دوره چگونه بوده و متاسفانه آنها نتواتنسته اند حق دلفان را آنگونه که شایسته است بستانند.
قصد حقیر از نوشتن این مطلب، نه حمایت از شخص خاصی است و نه به دنبال مقاصد سیاسی مد نظر خود می گردم چرا که سیاسی کاری بلایی است خانمان سوز در این سرزمین سوخته…
شرایط جدید به وجود آمده در این دوره از انتخاباتی که دیگر خبری از حضور نامزدهای همیشگی و ثابت نیست را می توان به فال نیک گرفته و مقدمه ای خوب برای ایجاد شرایط مطلوب دانست.
زمان آن رسیده که ما مردم دلفان شعور سیاسی را جایگزین تعصبات قومی و قبیله ای نماییم و نشان دهیم اجازه سوء استفاده از سادگی و نجابتمان را به دیگران نمی دهیم.
همه به خوبی می دانیم که همسایه رقیبمان به راحتی از این موضوع نمی گذرد و باز هم در آستانه انتخابات برای پیروزی در این عرصه تلاش خود را خواهد کرد و این وظیفه نخبگان سیاسی و عموم مردم دلفان است که نگذارند این سرزمین سوخته از یک سوراخ دوبار گزیده شود.
منبع/ نسیم دلفان
