شورای شهر یا پارلمان محلی نهادی برخواسته از اراده مردم در کشور های پیشرفته جهان است که بسیاری از مسائل مختلف آن شهر و یا محل با توجه به همه شرایط محیطی مختص به آن محل در شورا تصمیم گیری و حل و فصل می شود اما در جامعه ما شورا یک نهاد نوپاست که در همین ابتدا نقد های مهمی هم بر آن وارد است امادر اینجا مقصود ما شیوه جلب نظر و کسب آرای مردم است و از دیگر مسائل می گذریم در این مورد آنچه مهم است شیوه معرفی نامزدها به مردم و پذیرش و دادن رای از طرف انتخاب کنندگان به نامزد هاست هم مردم و هم نامزدها در همه انتخابات به دنبال توسعه و پیشرفت در جامعه اند پس شیوه های معرفی نامزدها باید متناسب با فضای اجتماعی و هماهنگ با دو اصطلاح توسعه و پیشرفت باشد گرفتن رای مردم با تطمیع ، التماس ، دست بوسیدن ، سوگند دادن و یا در حصار تنگ نگاه قبیله ای قراردادن کمتر از کدایی نیست و نه تنها هماهنگی با توسعه ندارد بلکه ضد آن هم هست چون برای توسعه، انتخاب باید همراه با پذیرش و مقبولیت باشد .
در اینجا انتخاب هم که با بررسی ،ارزیابی و پذیرش انجام می گیرد بار معنایی خود را از دست می دهد در چنین انتخابی رابطه ای ابزاری و بس شکننده بین منتخب و انتحاب کننده برقرار می شود چنین منتخبی به احتمال زیاد توان انجام هیچ کاری را نخواهد داشت و اگر هم داشته باشد رضایتمندی انتخاب کنندگان را در پی نخواهد داشت ، رای دهندگانی که باید هم پشتیبان منتخب و هم مطالبه گر باشند با هر تلنگری پشت منتخب را خالی و او را رها خواهند کرد ،منتخب یا دوره را با روزمرگی وتشویش طی خواهد کرد یا اگر عاقل باشد استعفا می دهد ، امید وارم نامزد های عزیز این دوره شورای شهر پل دختر که از هر نظر خود را شایسته دانسته اند هرگز رفتاری که کسر شان نامزدی شورا و پذیرش مسئولیت مردمی است عمدا و سهوا نداشته باشند و مردم نیز اجازه ندهند کسی که ارزش انتخاب شدن را ندارد خود را بر مردم تحمیل کند.

فرهاد (کرم الله )نظری/بلوطستان