اگر بخواهیم از دو وظیفه اصلى شوراها را نام ببریم ؛ نظارت بر حسن اداره أمور شهر یکى از این دو وظیفه است و دیگرى ایجاد بستر مناسب براى مشارکت مردم در اداره أمور .در انجام وظیفه نظارتى ، اعضاى شورا هیچ محدودیت و یا ممنوعیتى ندارند و باید به عنوان نمایندگان مردم در اداره أمور محلى به بررسى ، تحقیق و تفحص در همه حوزه هاى شهرى بپردازند . و موارد اشکال ، کوتاهى و یا تقصیر را با جدیّت پیگیرى کنند در بند ٣ ماده ٧١ قانون شوراها این موضوع به صراحت ذکر شده است :
” نظارت بر حسن اجراى مصوبات شورا و طرح هاى مصوب در امور شهردارى و سایر سازمان هاى خدماتى ، …”
در صورتى که شهردار به اعتراض و یا ایراد اعضاى شورا به درستى نتواند پاسخ دهد ، تکلیف موضوع و نحوه استیضاح و برکنارى شهردار نیز در ماده ٧٣ قانون شوراهاى اسلامى کشورى به روشنى و صراحت آمده است .
همانگونه که در متن قانون آمده است ، اعتراض به عملکرد شهردارى حق اعضاى شوراى شهر است . از سوى دیگر مشروعیت شهردارى وابسته به رأى و انتخاب شوراست . به این معنى که نظارت بر اداره امور شهر را قانون اساسى و بالتبع قانون شوراها به مردم همان شهر سپرده است .
و مردم نیز این حق خود را به منتخبین خود در اداره امور شهر یعنى شورا سپرده است . و شورا نیز براى اداره امور شهر ، شهردار را انتخاب مى کُند که مدیر قوه مجریه شهرى است . بنابراین شهردار ، معاونین ، مدیران و کارکنان شهردارى مشروعیت خود را از شورا مى گیرند .
ایرج شهسواری/ بلوطستان
