شما اینجا هستید
ادب فارسی » قصر نیا

باز آمدم و دیدم این قصر نیا ویران                   آواز زهر بندم خیزد چو نی نالان

آن کنگره‌ی اعلاش بر روی پسین دیوار                        افتاده چنان زلفان بر دوش بتی افشان

آن درب بلند دژ وارفته زجور دهر                   چون زنده بگورانش نیمی ز بدن پنهان

آن پنجره‌ی شرقی گویی که کل کوهی است        صیاد فلک تیرش بنواخته بر ستخوان

از نوادگان نصیرخان جودکی

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است -
آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد -

برای ارسال دیدگاه شما باید وارد سایت شوید.

بلوطستان | نشریه خبری _ تحلیلی بلوطستان