از دید معماران و شهرسازان تقریبا تمام شهرها و محله های ساخت امروز ایران رو به نامکان رفتن هستند(به جز قسمت های از  بافت  شهریزد و اندک محله های در سایر شهرهای ایران)محله قاضی اباد و به طبعیت از آن قسمت های از محله کوی فلسطین هر چنداز اول دارای هویت و معنای خاصی نبوده اند اما اندک تفاوتی با سایر محلات شهر از قبیل بافت مرتب و شباهت های فرهنگی خصوصیات ساکنان داشته است.

موج جدید ساخت و سازهای آپارتمانی تغییرات زیادی را در کالبد و روح این محلات موجب شده است.شاهد افزایش تراکم ساختمانی سریع در محله قاضی اباد هستیم.

در آینده ای نزدیک خیابان های به نسبت عریض محله قاضی اباد دیگر پاسخگوی این تراکم ساختمانی و جمعیت ساکن ناشی از آن نخواهد بود.همگان قاضی آباد را به عنوان یک محله خلوت با خانه های بزرگ میشناختند،اما امروزه قاضی اباد در حال تبدیل شدن به یک هزاردستگاه دیگر است.در ساعتی از غروب شاهد ترافیک در قاضی اباد نیز هستیم که این روند روز به روز بیشتر نیز خواهد شد.در قاضی اباد تراکم های جمعیتی(خالص و ناخالص مسکونی) و تراکم ساختمانی بشدت در حال زیاد شدن است.شهرداری نیز با تراکم فروشی به این مشگل حاد دامن میزند.آپارتمان های درحال احداث محله قاضی آباد دارای مفهوم و معنایی از خود نیستند و تکرار آپارتمان های شهرهای بزرگ و صده گذشته سایر کشورها هستند.

پیش بینی میشود با این روند ساخت و ساز و افزایش تراکم در طی۱۰سال اینده شاهد چراغ قرمز در محله قاضی اباد باشیم و همچنین در پیاده رو های ان شاهد شلوغی بیش از حد باشیم.روند نابودی قاضی اباد تند است.شاید در نگاه اول عامه مردم این ساختمان سازی ها را نشانی از رشد و توسعه شهر و محله بدانند،اما در اینده ای نه چندان دور این ساختمان ها و محلات به علت شلوغی و تنوع فرهنگی ساکنان آن و نداشتن معنا و مفهوم به نامکان تبدیل خواهند شد و همچنین  شاهد افت قیمت آن ها نیز هستیم.