عزالدین امامی مرد نکونام و شاعری شناخته شده از اهالی روستای باقدمت فومستان شهرستان پارسیان بوده که بیش از نیمقرن پیش در این دیار میزیست. پدرش محمدنور نیز از آدمهای باسواد (مکتبی ) با کمال و وارسته زمانه خود بود.
عزالدین علاقه زیادی به سرایش شعر و شعرخوانی داشت. هرچند ممکن است برخی از شعرهایش با اشکالاتی فنی همراه باشد اما ملیان از خداگویی و بیان ارزشهای دینی و پاسداشت سنتهاست. سرودههایش بیشتر در نکوهش پلیدیهای دنیا و بیان زیباییها و معرفتها معنوی است. آهنگ صدای عزالدین برای میانسالان منطقه گاوبندی تداعیگر شورحال خاطرات روزهای رفته و یادگار تلخ و شیرین زندگی گذشته است. خدایش رحمت کند و یادش گرامی باد.
✍️عزیز ادریسی؛ بلوطستان