وقتی مهندس بازوند استاندار لرستان در ابتدای مراسم کلنگ زنی ۳۰ پروژه بهداشت و درمان شهرستان دلفان ریاست دانشگاه علوم پزشکی لرستان و پیمانکار پروژه را مورد خطاب قرار داد و گفت: زمان بهره برداری این پروژه ها چقدر طول می کشد. چرا که مردم دیگر از حرف های بی اثر و کلنگ های بی ثمر خسته شده اند.
حرف های استاندار مرا برد به سال های نه چندان دور دولت مهرورز که رئیس دولتش چه کلنگ ها که بر زمین سوخته ما نزد و چه قراری که با ما نگذاشت که اگر لازم باشد خودم برای کارکردن به لرستان می آیم. و چه آمدنی که هنوز هرم نفس هایش جاده های شنی این دیار را سامان نداده است.وقتی استاندار لرستان چند بار جمله اش را تکرار کرد تا گوش تاریخ را گواه بگیرد برای حرف هایش که برای کلنگ های بی ثمر نیامده ام.
استاندار کلنگ را بالا برد و لبخند بر روی لبان مردم دلفان نقش بست. نمی دانم هنگام کوبیدن کلنگ بر روی زمین زیر لب های او چه دعای بر زبانش جاری شد. که بوی صلوات و اسپند در هم پیچید.
بایدها و نباید های کلنگ های که بر زمین زده می شوند. زمان آنها و کار کرد هر کلنگی را در تاریخ های معینی دیده ایم. کلنگ های سیاسی و انتخاباتی .اما جنس کلنگ های امروز نه سیاسی بود و نه انتخاباتی.
امروز کلنگی بر زمین زده شد که حاصلش سلامت مردم است و سلامت مردم پاسخی آن دنیایی دارد. پاسخی که با هیچ معیار و مقیاس سیاسی قابل سنجش نیست.استاندار لرستان هنگام کلنگ زنی خسته بود چرا که پیش از آن منطقه کاکاوند را برای دیدار با مردمش و پیگیری امورشان انتخاب کرده بود و پای درد دل آنها نشسته بود. نمی خواست هنگام کلنگ زدن شرمنده آن مردم باشد.
اما نکته پایانی این که دانشگاه علوم پزشکی لرستان در سه سال گذشته نشان داد. سازمانی هویت بخش به کلنگ است نه سرگردان کننده آن و این بار باید با تمام توانش برای به ثمر رسیدن ۲۳۴ پروژه بهداشتی و درمانی که به قول استاندار انقلابی در حوزه بهداشت و درمان است نیروی بیشتری بگذارد چرا که پیش از این نشان داده است که می شود بی حاشیه برای مردم کار کرد.بوق ها را بگذاریم برای آنان که برای رفصیدن مردم هر روز سازی را کوک می کنند که آهنگش برای آبادی این سرزمین سوخته ناخوشایند است.
عبدالرضا شهبازی/ بلوطستان
