از دیرباز ایرانیان خداپرست برای شکرگزاری از نعمت های خداوند جشن هایی را به نام برداشت محصولاتی مانند گندم وبرنج برگزار می کردند که تا امروز نیز این جشنها با یکسری تغییرات جزئی برگزار می شود . شکر نعمت های خداوند همواره باعث فراوانی نعمت می شود ورضایت خداوند را نیز در پی دارد .

بر کسی از اهالی منطقه پوشیده نیست که ۸۰درصد باغ های انار استان لرستان ، در یکی از مناطق کوهنانی به نام تنگ سیاب واقع شده که نه تنها نیاز میوه انار مردم این استان را تامین می نماید ، بلکه بخشی از آن به استان های کرمانشاه ، اصفهان ، ایلام و استان های دیگر و کشورهای حوزه خلیج فارس صادر می شود. تحت شعاع قرار گرفتن روز ملی دامپزشکی با برگزاری همزمان جشنواره انار در این روز (۱۴ مهر ۹۴ ) جای بسیار تأمل و سؤال دارد.

به پاس خدمات شایانی که نیروهای خدوم و زحمت کش دامپزشکی با حداقل امکانات در مناطق دوردست و صعب العبور عشایری و روستایی انجام می دهند ، آیا نمی بایست مسؤلین رده بالای استان از جمله استاندار ، رئیس سازمان جهاد کشاورزی ودیگر مسئولین درمراسمی که به مناسبت روز ملی دامپزشکی بر گزار شد شرکت می نمودند و جشنواره انار به روز دیگری موکول می شد ؟کارکنان زحمت کش دامپزشکی با کمترین امکانات در سخت ترین شرایط بهداشتی در خدمت قشر دامدار وتولیدکننده روستایی وعشایری در مناطق صعب العبور درحال خدمت می باشند .درنمونه گیری بیماریهای مانند هاری حتی خود صاحب دام از نزدیک شدن به حیوان خود اکراه دارد.

نیروهای دامپزشکی اقدام به نمونه گیری از مغز دام می نمایند .در یک موردمأموریت پرسنل زحمت کش دامپزشکی در مدت ۶ روز در مناطق صعب العبور کوهستانی در حدود ۴۰۰۰۰ هزار دام سبک ( بز و گوسفند ) را واکسینه نمودند. در این مدت کوتاه جابجا کردن ۴۰۰۰۰ بطری نوشابه کار دشواری است چه رسد به چنین امرمهمی . اگر نیروی خدمت گزار دامپزشکی در کشتارگاه در قضاوت با یک لاشه گاو مسلول که حداقل ۲۰۰ کیلوگرم وزن دارد کوتاهی نماید جمعیتی در حدود ۱۰۰ خانواده که در محاسبه میانگین جمعیت آنها ۵ نفر باشد حدود ۵۰۰ نفر به بیماری سل آلوده خواهند شد .گوشه ای از خدمات این قشر زحمت کش مبارزه با صدها بیماری مشترک انسان و دام بوده که هر کدام از این بیماریها می تواند ضربه جبران ناپذیری به سلامت جامعه و اقتصاد کشور حتی در سطح بین المللی وارد نماید، شیوع یک بیماری می تواند سرمایه دوم این کشور و سلامت جامعه را به خطر بیندازد. چرا مسؤلین استان چشم دل خود را نمی گشایند و به این قشر زحمت کش بی مهری و بی اعتنایی می کنند ؟آیا شرکت در این مراسم کمترین لطفی نبود که مسؤلین استان از آن دریغ ورزیدند ؟!

محمد نظری، بلوطستان