باسلام وخسته نباشیدخدمت استادپرویزاکبری مابه شما افتخار میکنیم وشیفته وعاشق شعرهای استاداکبری هستم وآرزوی سلامتی برای ایشان وخانواده اش دارم

. افراد کاملا مشخصه .کسانی که ……. را در هفت هشت سال پیش در میان مردم کاشتن الان دم از اتحاد و دوستی میزنن.کسانی که دم از نفی و مذمت طایفه گرایی میزنن خود شروع کننده و مروج طایفه….. گرایی بودن و هستن .با شعر و شاعری گذشته افراد فراموش نمیشه

پس از مدت ها با دیدن شعر جناب اکبری از همکلامی غیر مستقیم با دوست عزیزیم فیض بردم و دوست دارم در این رابطه نظر خودم را ادامه دهم و به تفصیل بگویم که جناب اکبری :
یکی از الفاظی که در بین مردم رواج دارد، کلمه تعصّب است که به علت روشن نبودن معنای آن، گاه سبب بدفهمی را فراهم می آورد و یا عده ای آن را در جهت مقاصد خود برای کوبیدن اندیشه های مخالف به کار می برند، به ویژه دین داران و دین مداران با ایمان را با به کار بردن کلمه ی متعصب در نزد دیگران، افرادی بی منطق و خشک مقدس می نمایانند و حال آن که تعصب با دینداری میانه ای ندارد؛ هر چند ممکن است برخی دینداران بر عقیده ی خود تعصب بورزند، اما این تعصب ربطی به آموزه های دینی ندارد همچنان که چه بسا افرادی در بی دینی خود تعصب بورزند و یا بر عقاید خرافی خود، همچون نحسی روز سیزده نوروز پافشاری نمایند.
از این رو، مناسب است که در ابتدا معنای تعصب روشن گردد.عالمان علم لغت برای تعصب معانی متعددی ذکر نموده اند، اما حضرت امام به این دو معنا لغوی اشاره می کند:- «عصبی»، کسی است که حمایت کند خویشاوندان خود را در ظلم…- «عصبیت»و«تعصب»، حمایت کردن و مدافعه نمودن است.آن گاه پس از بیان معنای لغوی به بیان معنای آن در اصطلاح علمای علم اخلاق پرداخته، می فرماید:مدافعه کردن و حمایت نمودن از خویشاوندان و مطلق متعلقان است، چه تعلق دینی و مذهبی و مسلکی باشد یا تعلق وطنی و آب و خاکی یا غیر آن، مثل تعلق شغلی و استاد وشاگردی و جز این ها.بر این اساس چنین می توان نتیجه گرفت که تعصب، حمایت نمودن از تمایلات شخصی خود است، هر چند در آن، ظلم به دیگران وجود داشته باشد؛ یعنی با این که می داند در نزاعی که میان یکی از خویشان او و دیگری درگرفته است، حق با غیر است، ولی از فامیل خود طرفداری می کند و یا با اینکه می داند حزب مخالف یا مذهب مخالف او حرف حق می زند، ولی به جهت حمایت از حزب خود، حتی خوبی ها و حرف های حق حزب مخالف را نادیده می گیرد و پرده ی کتمان بر آن می کشد و ناحق می گوید؛ به چنین کاری تعصب می گویند.
مترادف کلمه تعصب:مترادف کلمه ی تعصب، واژه حمیت است که در معنای آن گفته اند:حمیت، انکار نمودن و زیربار نرفتن است.
در اصطلاح نیز گفته اند:حمیت خوی و خصلتی است که انسان را وادار می کند بر حفظ آبرو و حسب و نسب و اقوام و کسانی که به او نسبت دارند از گفته های دیگران و نپذیرفتن آن گفته ها، چه آن گفته ها حق باشند یا باطل.
بنابراین، کلمه حمیت از نظر نتیجه با تعصب یکی است؛ تنها فرقی که بین این دو دیده می شود آن است که تعصب، جنبه ی ایجابی دارد، ولی حمیت، جنبه ی سلبی؛ بدین معنا که در تعصب حمایت و طرفداری ازمتعلقان خود است، چه آن وابستگان، نژادی و قومی باشند و یا مسلک و مذهب و حزب باشند، یعنی باطل آن ها را حق دانستن و بلکه فقط حق را به جانب آنان دیدن، اما حمیت جنبه ی سلبی دارد؛ یعنی آنان را از هرگونه عیبی پیراسته دیدن و پذیرش حرف حق دیگران را نوعی ننگ و عار برای خود و قوم یا مذهب و صنف خود تلقی نمودن.از این رو، محقق خوانساری درتوضیح کلام امام علیه السّلام که فرمود:«احذروا منافخ الکبر و غلبه الحمیه و تعصّب الجاهلیه»می نویسند:
حمیت به معنای غیرت و ننگ داشتن است و مراد، ننگ داشتن از چیزی چند است که به حسب شرع ناخوشی نداشته باشد و ننگ از آن نباید داشت و تعصب جاهلیت یعنی تعصب کشیدن از برای خویشان و دوستان با آنکه حق به جانب ایشان نباشد..
بنابراین سخن، این دو کلمه در نتیجه مشترکند.از این رو، گاه یکی به جای دیگری به کار می رود، اما هرگاه این دو کلمه با هم آیند، مفهومی جداگانه دارند که یکی به ایجاب نظر دارد و دیگری به سلب.
فرق غیرت با حمیت:ازظاهر کلمات برخی، چنین برمی آید که مراد از حمیت همان غیرت است، همچنانکه ظاهر کلام محقق خوانساری که گفت:«حمیت به معنی غیرت و ننگ داشتن است.»” ۲ “.چنین می نمود و حال آن که حمیت، غیر ازغیرت است.به بیان دیگر هرچند در هر دو-یعنی حمیت و غیرت-ننگ و عار داشتن نهفته است، اما فرق آن دو در این است که حمیت ننگ داشتن از پذیرش چیزی است که در واقع ننگ و عاری به حسب شرع در آن نیست، اما در غیرت ننگ و عار داشتن از چیزی که به حسب شرع ناپسند بوده و ننگ و عار محسوب می گردد.
به همین جهت محقق خوانساری در توضیح این کلام امیرالمؤمنین که می فرماید: «غیره المؤمن بالله سبحانه»می گوید:
یعنی مؤمن غیرت بی جا ندارد، بلکه تابع اوامر شرعی و دستور خداست؛ یعنی ننگ داشت مؤمن از چیزی و سعی او در دفع آن در اموری است که قبحی شرعی داشته باشد و خشنودی حق تعالی در ننگ داشتن از آن باشد، نه در اموری که شرعاً قبحی نداشته باشد.

باسلام به استاد عزیزم تقدیم به شما انشا الله که همیشه معلم بمانید و ما استفاده کنیم از نصایح حضرتعالی
نه از رومم نه از اقوام چینم
دهاتی زاده چادر نشینم
جناب آقای اکبری به درستی اشاره کرده اید به کتاب الهی که سر چشمه اصلی تعصب را جهل و نادانی معرفی کرده است زیرا افراد نادان همواره در محیط زندگی خود محصورند و غیر از آنرا قبول ندارند و به همین منظور تعصب در دین اسلام ممدوح و مذموم و بخصوص تعصبات نژادی و قبیلگی راآفت می دانند۰
پیامبر اسلام (ص) می فرمایند
کسی که در قلبش به اندازه دانه خردلی عصبیت باشد خداوند در روز قیامت او را با اعراب جاهلیت محشور می کند (کافی جلد۲ص۳۰۸) امید واریم مردم این دیار با وحدت همدلی و برادری و دوری از تعصبات قومی نسبت به توسعه و عمران و آبادانی این منطقه بکوشند با تشکر

بنام خدا
ابتدا وظیفه ی خودم می دانم از همه ی خوانندگان فهیم ودانای نشریه سپاسگزاری نمایم به ویژه عرض سلام وادب دارم خدمت سرورانی که شعر.حقیر را مطالعه فرمودند وبا کمال صداقت ورعایت همه ی موازین اخلاقی وعدالت وانصاق به دور از هرگونه حب وبغض نظرات خود را ابراز فرمودند
خدا راسپاس می گویم وبه خود می بالم که عضو کوچکی از جامعه ای هستم که چنین جوانان فرهیخته وموقر ومتین وآگاه در آن زندگی می کنند
عزیزانی مثل جناب آقای ابراهیمی که چنین مستدل و مدلل پیرامون معضل طایفه گرایی سخن گفته اند وبه من ابراز محبت فرموده اند هرچند واقعا نمی دانم کدام یک از ابراهیمی ها هستند اما به داشتن چنین دوست وهمکاری افتخار می کنم
عزیزانی بنام آقایان نظری ،براتی،و عزیزی ،عزیزی چم مهر که بزرگوارانه ابراز نظر فرموده اند و از طرح موضوع مردانه دفاع نموده ان
هم چنین آقایان درویشی ، پلدختری،منتقد ادبی وناشناس که ایشان هم به نوبه ی خود ضمن موافقت وهمراهی با اصل موضوع در خصوص شعر وسراینده اش ابراز نظر کرده اند واکثرا هم به درستی انتقاد کرده اند ودفاعی هم که ارائه فرمودن منطقی و متین می باشد
آقایان سیاسی دان ، شهروند ، آبسری کلک بیشه، لطفی ،نصیری ودوباره عزیزی و نظری ، همه وهمه رشد سیاسی و شعور اجتماعی خود را به درستی نشان داده وبا ذکر جزئیات به نقد منصفانه پرداخته اند
باری عزیزان پرداختن به مسائل وناهنجا ری های اجتماعی واخلاقی آن هم درقالب شعر چندان کار آسانی نیست، حتی برای بزرگان شعر وادب نیز .دشوار است،چه رسد به ای بنده که مبتدی هستم و بضاعتم. ر این زمینه اندک است
به خوبی می دانم که شعر دارای اشکالات فراوان است ،چه به لحاظ شکل وچه به لحاظ محتوا
اما تنها انگیزه او این بوده که فتح بابی باشد وشما ها به عنوان فرزندان فرهیخته و آگاه وصاحبان آینده ی فرهنگ این مر ز وبوم دانش وتجربه ی خود را در اختیار همگان قرار دهید ورسالت علمی،اخلاقی،دادبی وداجتماعی خودرا به انجام برسانید
برادران گرامی همان گونه که یکی از خوانندگان به درستی اشاره فرموده اند ، شایسته است ما وقتی قرار است نوشته ای را مرور نماییم اسم نویسنده را نادیده بگیریم وبدون وپیش داوری بادقت مطالعه ونتیجه گیری کنیم ونکات مثبت آن را به ذهن بسپاریم وبا معایب ونکات منفی مقایسه نماییم
اگرچنین شود قضاوت وداوری ما تابع احساسات وحب وبغض ها قرار نمی گیرد وبه درستی توانایی اظهار نظر ونقد عالمانه نیز خواهیم یافت
امثال اکبری هم عضوی از جامعنه هستند که مانندسایرین علایق ،سلایق وافکارواندیشه هایی دارند که امکان خطا واشتباه د ر انها فراوان است واصراری هم ندارند که هرچه می گویند وهرطورفکرمی کنند حتما درست است
بلکه سعی خود را در این راه معطوف و توان خود را بکار می گیرند تا نقشی هر چند انک وناچیز درتغییرجامعه وحرکت به سمت تعالی وپیشرفت ایفا نمایند
بخصوص کسی که رسالت معلم بودن یعنی پیامبری و هدایتگری را پیشه ی خود کرده باشد ،غیر از خیرخواهی وسعادت جامعه هدف دیگری نخواهدداشت
من هم فرزند عشایر وروستایی زاده ام ،قوم وعشیره ام را دوست دارم ،به اجدادونیکانم عشق می ورزم وباتمام وجود دوست دارم نظر جامعه در مورد آنها مثبت باشد
باشا ی آنان شاد وبا اندوهشان اندوهگین می شوماما
آنچه که عاجزانه از خداوند قادر مطلق تمنا دارم این است که هنگام قضاوت وداوری ،عقل وخر دم را از گزند تعصبات کور وبی منطق وجاهلانه برهاند وخودخواهی وخود پسندی باعث نشود که زشتی های خودم را زیبا وزیبایی های دیگران را زشت جلوه دهم
اذعان می کنم که این امر به ظاهر ساده به قدری دشوا از که اگر لطف پروردگار قادر مطلق وعنایت معصومین «ع» شامل نشود به راحتی میسر نخواهدنخواهدشد
درپایان یاد آوری می کنم که این شعر به دو موضوع پرداخته است یکی ذم طایفه گرایی از نوع مخربش ویکی هم بد گویی وهرزه زبانی وفخر فروشی ازاین رو بعضی ابیات آن با عنواناصلی نامربوط به نظر می رسد
به شرط حیات وبه شرط توفیق در آینده اشعار دیگری را تقدیم خواهم کرد وامیدوارم در لابلای خزعبلات چیز به درد بخوری هم پیدا شود
اگر به همه ی سوالاتی که در ذهن عزیزان بوده به طور کامل نتوانسته ام پاسخ دهم عذر خواهی می کنم و رجای واثق دارم سروران بزرگوار به دیده ی عفو واغماض صرف نظرفرمایند
این متن را بدون پیش نویش و ویرایش تقدیم نمودم وامکان اشتباهات نگارشی وتایپی در آن فراوان است
خوانندگان محترم به بزرگی خود ببخشند

دوستان هویت ملیت ونوعدوستی و اتحاد کاملا با طایفه گرایی متفاوت است وشاعر به خوبی بر فضیلتها تاکیدکرده و از رذایل اخلاقی انتقادکرده است حسودان حسادت نکنند

مطلب خوبی بود

اقا خیلی وبسایتتون عالیه