شوراها را می توان یکی از نهادهای دموکراتیک و برآمده از رای و نظر مردم دانست که موجودیت و مشروعیتش به طور مستقیم و عینی برخواسته و اراده مردم تعلق گرفته است و همین نقش وجایگاه و اعتبار است که می تواند در پروسه اداره امور جامعه به عنوان «پارلمان شهری» به ویژه در حوزه مسائل شهری می تواند به خوبی نقش خویش را به نحو احسن و مطلوب ایفا نماید و این امر میسر نمی شود مگر به پشتوانه افراد دلسوز، صالح، پیگیر، پاک دست و معتقد به خرد جمعی و داشتن روحیه کار جمعی که حقیقتا دغدغه جدی و اصولی و تعصبی ویژه در امور مربوط به شهر و دیار خود را بالذات داشته باشند و برای به سامان رساندن امورات شهر لحظه ای از پیگیری و تکاپو از پای ننشینند و نه افراد فرصت طلب و ویژه خوار که با رانت های ثروت و قدرت در پی رسیدن به امیال و منافع نامشروع خویش هستند که با عوام فریبی در پی دست یافتن به بیت المال و سوء استفاده از این جایگاه می باشند.
شورا محمل و جایگاهی برای ثروت اندوزی و دست یابی به رانت نمی باشد که متاسفانه انتخاب بر پایه احساس و مدار طایفه می تواند این نهاد برآمده از اراده مردم را در مسیری ناکجا آباد و ناهموار قرار دهد که متضرر اصلی و واقعی آن همانا مردم می باشند که زیست عمومی استفاده بهینه و مطلوب و شایسته از امکانات شهر را به محاق برده و زنجیره مشکلات حوزه شهری را بیش از پیش برمداریی ناصحیح و کج و لاینحل قرار می دهد . بنابراین بر ما فرض است به عنوان شهروندانی آگاه و مسول و مطالبه گر که برای شهر و رای خویش ارزش و اعتبار واقعی قائل باشیم.
بدون توجه به جنجال ها و هیاهو های کاذب و تبلیغات پر زرق و برق آنانی که فقط به پشتوانه پولهای بادآورده در جهت تسخیر ذهن و ضمیرمان به کمین نشسته اند را با اگاهی و انتخاب صحیح ناکام گذاشته و خود بی دلیل و ناآگاهانه جاده صاف کن این عناصر مخرب و فرصت طلب نباشیم و با اعتماد و انتخاب افراد پیگیر، مدافع اصل پاسخ گویی و اصل شفافیت و حساب رسی در همه امورات شورا و اعتقاد و باور قلبی به نقش و جایگاه افکار عمومی در مدیریت شهر و احترام به نظرات کارشناسان و متخصصان ثابت نمائیم که برای رای و نظر خویش و رشد و تعالی شهر و دیارمان ارزش و احترام قائل هستیم و شورایی را تشکیل و رقم خواهیم زد که بر مولفه ها و ویژگی های اصل« شهروند گرایی »و «حقوق شهروندی» و «حق برخورداری از زیست مطلوب » باورعمیق داشته باشند و در سایه سار این گذاره هاست که می توان امیدوار بود که “خرم آباد” را به عنوان شهریی با جاذبه های زیبا و زدودن مشکلاتی که بر پیکره آن بر اثر سوء مدیریت به وجود آمده در سایه همت و مدد همه دلسوزان و علاقه مندان ترسیم نمود و این امر یقینا امید و آرزویی است که در سایه اراده ما می تواند در کنار انتخاب مان به واقعیت تبدیل گردد.
جمال الدین نظری/ بلوطستان
