انتخابات، مجموعه عملیاتی است که طی آن اراده شهروندان یک کشوربرای شکل‌گیری نهادهای سیاسی و مدنی ونیزگزینش متصدیان ومتولیان امورعمومی به ظهورمی‌رسد. سازوکار انتخابات و برگزاری آن در کشورها متفاوت است اما عموماً تمام تلاش طراحان و برگزارکنندگان آن در جهت نزدیک شدن انتخابات به اصول دموکراسی است تا عموم جامعه به این اعتماد دست یابند که نظر و عقیده شان در سرنوشت کشور موثر بوده و اداره ی امور با اراده ی عموم می چرخد.

وارد شدن هر گونه ایراد و خدشه در انتخابات به معنای دهن کجی به عقلانیت افکار عمومی است و در اینصورت به جای رقابت انتخاباتی شاهد نزاع سیاسی در جامعه خواهیم بود.ادامه ی این روند به حذف سلیقه ها و تفکرات منتقد می انجامد و در نهایت با اعمال قدرت در جهت تک قطبی کردن انتخابات و گرفتن فرصت رقابت از سلایق سیاسی، انتخابات عملا به یک نوع تشریفات سیاسی نزدیکتر می شود. نگاه دستگاههای نظارتی و اجرایی و در مقابل افکار عمومی به انتخابات متفاوت بوده واین سوال در ذهن رای دهنده مطرح می شود که آیا در انتخابات نقش شهروندی محّق را دارند یا صرفا شهروندی مکلّف؛ کنار هم قرار دادن دو مفهوم حق و تکلیف از نگاه دو طرف انتخابات یعنی دست اندرکاران و حاضران در عرصه انتخابات تبدیل به مسئله ای فربه تر از تعارض می شود.

تاریخ انتخابات در شهرستان کوهدشت نشان دهنده ی حساسیت فوق العاده توده مردم و سیاسیون این شهرستان به مسئله انتخابات است.انتخابات در این شهرستان همواره با مشارکت بالا و شور سیاسی خاصی همراه بوده است. البته علیرغم این شور زائد الوصف انتخاباتی و مردان پر ادعای سیاستمدار، این شهرستان رتبه ی اول بیکاری در کشوررا دارا است و فاقد زیر ساخت های اولیه ی عمرانی می باشد؛ بی شک انتخابات ۷ اسفند مهمترین اتفاق سیاسی شهرستان در سال ۹۴ بود، انتخاباتی پر تنش و جنجالی که برخی مشکلات و مسائل پیرامون آن قابل حل وهضم نبود. از همان مراحل اولیه ی انتخابات و پس از ثبت نام نامزدهای انتخابات که با حذف محبوب مردم برای تقویت مطلوب مورد نظر جریانی خاص آغاز شد و نظارت استصواب و اجرای ناصواب آن بر کسی پوشیده نبود و پس از تایید صلاحیت های قطره چکانی و دقیقه ی نود که با نام بررسی اعتراضات انجام گرفت و مراحل پس از آن که نه شرحش در این نوشته میگنجد نه بیان آن جایز؛ عواملی بودند که باعث شدند تنش و تعارض در این شهرستان در تمام سطوح خود را نشان داده و کنترل اوضاع از دست مدیرانی که خود گرفتار تعصب و طرفداری ازکاندیدایی خاص بودند خارج شود ودر این میان عده ای هم پایشان را از دایره ی منطق و قانون بیرون گذاشتند و با ایجاد فضای غبارآلود و با نا امن خواندن و در نهایت ناامن کردن فضای شهرستان قصدشان گرفتن ماهی از آب گل آلود بود. حکایت ناظران و حاضران در انتخابات حکایت بیمار بد حال و عیادت کننده ی کر بود، ناله های بیمار بدحال را با کلماتی از پیش تعیین شده و فرضی جواب می دادند و در نتیجه شرایطی به وجود آوردند که در آن، اعتراض به روند اجرای انتخابات نامعقول و به نتیجه آن نامقدورتعریف شد؛ نامه ها و شکواییه هایی هم به مقامات مسئول ارسال شد و شاید هم به مقصد رسیدند ولی هرگز به مقصود نرسیدند.

مورد بحث ما اعتراض نیست بلکه اصل این است که باید در یابیم چرا باید پس از اعلام نتیجه شاهد اعتراض باشیم و معلولش چیست؟ عامل این تنش ها و به دنبال آن اعتراضات مردمی را باید در رفتارهای مدیران نظارتی و اجرایی انتخابات جستجو کرد نه در فرهنگ و بدنه ی اجتماعی این شهرستان. تجربه ی انتخابات های گذشته نشان می دهد اگر روزی برسد که دست اندرکاران انتخابات در مقابل مردم قرار نگیرند و بجای هدایت انتخابات در اجرا و نظارت کوشش نمایند، مردم راه خود را پیدا خواهند کرد و تنش و تعارض از این شهرستان رخت بر می بندد. مهمترین و نگران کننده ترین مسئله این انتخابات، تقابل قانون و قدرت، تعصب و تفکر، ثروت و فقربود که شرایط ویژه ای را به وجود آورد و نیازمند نگاه مدبرانه و به دور از هر گونه جانبداری وکم توجهی به خواست عمومی از سوی دست اندرکاران انتخابات بود اما متاسفانه چنین نشد و در نهایت این انتخابات تبدیل به دملی زمخت در بدنه ی سیاسی شهرستان شد و تیری بود که ازچله ی کمان رها شد و افسوس از پی آن نوشداروی پس از مرگ سهراب است. لذا نه قصد سر باز کردن آن را دارم نه مرهم نهادن.اما این اتفاقات و واقعیات آن باید باز بینی و آسیب شناسی شود چرا که تکرار این اتفاقات برای آینده ی شهرستان بسیار خطرناک وبه معنای در جا زدن یا پس رفت توسعه ی این شهرستان خواهد بود.

با نگاهی به روند توسعه شهرستان کوهدشت و انتخابات های پر تنش در می یابیم که این دو مقوله بی ارتباط با هم نیستند ودستاورد انتخابات های پر تنش و ضعف ناظران و مدیران اجرایی آن چیزی جز انگ زدن به سیرت ها و چنگ زدن به صورت ها نبوده است؛ متاسفانه به نظر می رسد در آینده نیز شاهد این روند کج مدار، نخبه ستیز و فرصت سوز باشیم.

آنچه مسلم است مردم به فضای بسته و رفتارهایی که نشان دهنده ی کم توجهی به خواست عموم است عکس العمل نشان داده و چنین شرایطی برایشان قابل هضم نیست. نقش بی بدیل قدرت و ثروت در هدایت نتیجه ی انتخابات که البته از ضعف های برجسته دموکراسی نیز هست قابل انکار نیست و ازاصلی ترین عواملی بودند که بار دیگر نام و تصویرشهرستان کوهدشت را رسانه ای کردند و هزینه های سنگینی را برای آینده این شهرستان به ارمغان آوردند. تمام کسانی که قدرت و ثروتشان در آنجا ولی نفوذ و بازیشان در اینجاست باید جوابگوی این عقب افتادگی ها و عواقب ناشی از آن باشند؛ کسانی که فقط روزهای انتخابات اسمشان بر سر زبانهاست یا کسانی که ثروت سیالشان این روزها درکوچه و بازار چشم نواز فقراست و پس از مشخص شدن نتیجه ی انتخابات کوهدشت را رها کرده و به محافل امن و امانشان در کلانشهرها کوچ می کنند، کوهدشت می ماند و جوانان بیکار با روانی افسرده و بیمار.

به نظر می رسد کوهدشت فقط میدان مبارزه و زورآزمایی سیاسی و گودال فدا شدن نخبگان و تفکرات توسعه محور است.پر واضح است ادامه ی سیاست زدگی و نخبه ستیزی به همراه برخی تفکرات افراطی در انتخابات ها که با نگاه برنده حاکم و بازنده محکوم و محصور همراه است، آینده ی تاریکی را برای کوهدشت رقم خواهد زد و وضعیت شهرستان از آنچه که امروز هست بسیار بدتر و وخیم تر خواهد شد. تا وقتی نمایندگان و مدیران اجرایی به جای نظارت و اجرای قانون در این شهرستان برای گماردن افراد نزدیک به خود گرم در معامله باشند، شهروندان آن در رنج و سختی به سر خواهند برد، لذا از آنچه بر این شهرستان گذشته است باید درس گرفت و نباید همه چیز را فدای اختلاف های شخصی و سیاست زدگی کنیم.

آینده کوهدشت نیازمند نگاه ویژه ی دولتمردان، با حفظ استقلال عمل و اجرای بی چون و چرای قانون در راستای کاهش دایره ی سهم خواهان انتخاباتی است.

سید حسین موسوی؛ بلوطستان