نسرین جافری خالق آثاری چون “زخم سایه و بید”، “رمل هندسی آفتابگردان”، “نیمی از مرا کشته‌اند” و “به سمت هرگز به سوی هیچ”  ششم تیرماه مصادف با دهم رمضان و در سالروز وفات حضرت خدیجه (س) پس از یک دوره بیماری، در تهران دارفانی را وداع گفت. نسرین جافری، متولد سال ۱۳۲۹ در خرم‌آباد لرستان، و از زنانِ شاعرِ تاثیرگذار دهه ۷۰ بود که اشعار و سروده های او در مطبوعات تهران و لرستان چاپ می‌شد.

زخم سایه و بید»، «رمل هندسی آفتاب‌گردان»،‌ «نیمی از مرا کشته‌اند»، «به سوی هرگز، به سوی هیچ»، «ما همچنان ترانه خواندیم» (مشترکا با نصرت‌الله مسعودی) و «خواب اتم» مجموعه‌های شعر منتشرشده این شاعرند. در پی درگذشت این شاعر معاصر شامگاه ششم تیر، هنرمندانی چون ساعد باقری و سهیل محمودی از اعضای انجمن شاعران ایران، احمد مسجدجامعی عضو شورای شهر تهران ،جواد امام مدیر عامل بنیاد باران، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی  مجتبی راعی و محمد حسین حقیقی کارگردان زهرا گلشن گردآورنده کتاب نفیس عکس اربعین و جمعی از اهالی فرهنگ و هنر با حضور درخانه این شاعر ، فقدان وی را به فرزندانش از جمله “وحید موسائیان” کارگردان سینمای ایران و سایر خانواده‌های داغدار تسلیت گفتند. پیکر این بانوی هنرمند ، روز دوشنبه هشتم تیرماه در تهران تشییع و در قطعه نام آوران بهشت زهرا (س) آرام خواهد گرفت.

برگرفته از: ایلنا

شعرهای کوتاه نسرین جافری

ما دو مطلق بودیم ،
دو مذهب ،
که در خم کتاب های مقدس گم شدیم
با عطر گیج خاک های کهنه .
ما دو کودک بودیم ،
دو خسته ،
که ریشه های خود را جوید یم
ما دو مطلق بودیم .
 
*****
 
گاهی شعاعی سبز از ته فکرم عبور می کند