با آنکه بیش از دو سال از روزی که تلفن‌های روستای گنجینه‌ی زرونی(ضرونی) قطع شد می‌گذرد اما هنوز خبری از «زره تلیفن»(صدای تلفن) در کژینه نیست  و  انگار اهل آبادی باید حالاحالاها  صبر پیشه کنند. به گزارش بلوطستان سال ۹۲ تلفن‌های این روستا به علت به سرقت رفتن مقداری از کابل تیرتلفن‌ها قطع شد و مسئولین با این بهانه و بخاطر جلوگیری از موارد مشابه تصمیم گرفتند باقی‌مانده‌ی کابل‌ها را جمع کرده و آن‌ها را در کانال انداخته و به صورت زمینی و سرپوشیده بیاورند تا دیگر دست سارقان از دستبرد زدن بدان‌ها کوتاه شود اما از آن تاریخ تا کنون به بهانه‌ی نبود بودجه از این کار سر باز زده شده و اهالی -که حدود پنجاه خانوار هستند و تعدای از آن‌ها دانش‌آموز و دانشجو می‌باشند- از نعمت تلفن و به طبع آن اینترنت محروم مانده‌اند؛ این در حالی است که این روستا پوشش مناسب آنتن‌دهی تلفن همرا ندارد و روستانشینان را با مشکلات عدیده مواجه هستند.

نمایی از بهار روستا

گفتنی است با آنکه فرماندار اسبق و دو بخشداران مرکزی پیشین شهرستان کوهدشت از اهالی این روستا بودند اما خدماتی که در شأن اهالی باشد بدان‌ها ارائه نشد. به گزارش خبرنگار بلوطستان، گنجینه نشینان در  حال حاضر تنها ساعاتی از روز آب شرب دارند و مسجد روستایشان هم نیمه کاره است،  تلفن همراه در آن‌جا آنتن‌دهی و پوشش مناسب ندارد و تلفن‌های ثابت هم در خاموشی به سر می‌برند این در حالی است که فاصله‌ی گنجینه با مرکز مخابرات روستای مجاور کمتر از دو کیلومتر است.

مسجد نیمه‌کار روستا

سزاوار نیست در نظام مقدس جمهوری اسلامی که محرومیت زدایی شعار و شیوه‌اش می‌باشد به خاطر ۱۸۰۰ متر سیم اهالی یک روستا در حسرت داشتن امکانات اولیه به سر ببرند. امید است مسئولین محترم و بخشدار تازه‌نفس بخش مرکزی صدای محرومیت اهالی این آبادی را به گوش مسئولین استانی برسانند و به بهانه‌ی هفته‌ی دولت «زره تلیفن» را در فضای روستا به صدا در آورند.

به گزارش بلوطستان روستای گنجینه‌ی زرونی(ضرونی) از توابع بخش مرکزی شهرستان کوهدشت به حساب می‌آید و اهالی که جزء طایفه‌ی ضرونی به شمار می‌آیند به روستایشان کژینه می‌گویند، «کژینه» کلمه‌ای کهن است که تشکیل شده از دو بخش «کُ یا کی» (به معنی بزرگ) و «ژینه» (که واژه‌ای اوستایی به معنی «محل زندگی» است. ) می‌باشد. این روستا دارای آثار باستانی دیدنی و طبیعت خیره‌کننده‌ایست و پیشینه‌ی گورستان روستا به دوران اشکانیان می‌رسد . به گزارش بلوطستانو به احتمال قوی شاخه‌ای از جاده‌ی شاهی دوران هخامنشیان از کنار این روستا رد شده است . دریغ است روستای که از دیرباز تاکنون محل آمد و شد بوده و آوای زندگی در آن پیچیده بخاطر کم‌امکاناتی، خالی از سکنه گردد.

مدرسه‌ی روستا