به دنبال انتشار نامه ی پیریایی مبنی بر ارائه ادله توسط اسماعیل دوستی مبنی بر برخی کار شکنی ها درفضای سیاسی شهرستان کوهدشت،، اسماعیل دوستی ببا انتشار نامه ایی  به اظهارات پیریایی واکنش داده است:

برادر گرامى جناب آقاى پیریایى

ادب حکم مى کند این مزاحمت مختصر را با سلام آغاز کنم.

سلام علیکم و رحمه الله و برکاته

١- براى حضرتعالى که در ٣٠ سال اخیر جشنواره اى از چرخش هاى سیاسى و فکرى را به نمایش گذاشته اید زیبنده نیست تجلى افراط و تفریط و رفتار میلى را در دیگران بیابید. شایسته نیست شما که از منتهى الیه چپ به منتهى الیه راست گردش کردید و سپس به معجزه هزاره سوم ایمان آوردید و به انسان کاملش تبرک جستید، با رجوع اخبارى به قرآن اعتدال را تعریف کنید. تبیین اعتدال را به اهلش بسپارید.

٢- انتظار داشتم پس از ماجراهاى اخیر آقاى محمدرضا رحیمى مدتى را به سکوت برگزار کنید. ظاهراً یکى از آثار هم نشینى با آقاى احمدى نژاد این است که خود را به ندیدن بزنید. اما این انتظار را از مردم نداشته باشید که آن ها هم خود را به ندیدن بزنند. در مقام یک دوست و همسنگر قدیمى توصیه مى کنم به احترام انقلاب و نظام و خون هاى پاکى که در این مسیر ریخته شده مدتى سکوت کنید. شاید سکوت این زخم ها را کهنه کند چون از التیام خبرى نیست.

٣- یادداشت شما براى منصرف ساختن آقاى استاندار از انتصاب نیروى شایسته اى چون آقاى کرم محمدى براى فرماندارى کوهدشت و نیز تلاش براى انتقال مدیران حلقه ى رحیمى به لرستان (با وجود خیل عظیم شایستگان اصلاح طلب) مصداق کارشکنى در کار مردمى است که به تدبیر دولت آقاى روحانى امید بسته اند. امیدوارم این توضیح مکفى باشد.

۴- به احترام اعصاب و روان مردم و همچنین سابقه ى رفاقت و برادرى با شما و ملتهب نکردن فضاى سیاسى منطقه، «درویشى» پیشه مى کنم و به همین پاسخ بسنده کرده و محاوره را ادامه نمی دهم «ور نه با تو ماجراها داشتیم».

اسماعیل دوستى

به گزارش بلوطستان به فاصله ایی کوتاه از انتشار جوابیه دوستی و پاسخ به اظهارات کوتاه پیریایی استاندار سابق قم ،وی نیز در پاسخ به چوابیه مجدد دوستی نامه ایی بدین شرح منتشر کرده است:
جناب آقای اسماعیل دوستی
با سلام و احترام
در اینکه چرا تعرض و بد زبانی به اینجانب را شروع کردید و چرا ادامه می دهید؟! مانده ام.
با آنکه می توانستید پاسخ مختصر و دقیق و ساده بنده را که واقعا فاقد خاصیت تقابل بود به عنوان کمترین حق، پذیرا باشید و اشتباهی که شروع شده بود را به سادگی خاتمه دهید.
_ اولا چه کارشکنی کرده بودم که مایه تکلیف و وظیفه آن هجمه بی دلیل و ناگهانی شود؟
آیا همینکه آن یادداشت کوتاه را به استاندار محترم لرستان در نهایت احترام نوشته ام و دیدگاهم را درباره مهمترین موضوع اداری کوهدشت گفتم کارشکنی کردم؟!
اگر این کارشکنی است آیا شما و دیگران از این جنس اظهارنظرها یا دخالت ها حتی در همین مورد خاص کم داشته اید؟
_ ثانیا در جوابیه بنده که فقط شکل جوابیه داشت و نه محتوای جوابیه و قالب آن توضیحی بود از سه مفهوم اعتدال و افراط و تفریط، تا مانع اشتباه و جوزدگی گردد و قدری از حق درک واقعی از این مفاهیم ادا شود و از سویی سرهم چند سطری قالب پاسخ را اشباع کند تا نگویند فلانی فتوای اینترنتی داد نکات دیگری بود؟
آیا شما استنباط کردید که تعریضی در کار بوده است؟!
بنده در این قالب و با این نیت نوشتم و شمای محترم و اهل ادب و آداب و “سلام و علیک”، یکجا و بی ملاحظه همه عمر سیاسی و اجرایی بنده را به تاویل دریافت و اغراض شخصی بردید و بر آتش قهر گرفتید و هرچه در دل داشتید بر زبان راندید!
واقعا نمی دانم چرا؟! نمیدانم شاید سبب خیری است که بنده از آن بی خبرم.
به هر حال اگر میل جنابعالی به تعقیب چنین مباحثی است و تصور نفعی از این مباحث دارید بنده آماده ام و برای مباحثه – بهترین نوع آن یعنی ” مناظره ” را پیشنهاد می دهم – رو به رو با حضور رسانه ها با فراغ بال و فرصت کافی، تا هرچه درست و پسندیده می دانیم با هرچه در چنته داریم از عقل و فکر و تجربه و البته توکل برای جلب خیر و برکت با هم بگوییم و چون مورد بحث شما موضوعات کوهدشت بود مناسب تر آن است در حضور مردم کوهدشت و یا در جمع انجمن کوهدشتی های مقیم مرکز باشد.
و اما نهایتا راستش را بخواهید با آنکه از حرمت داری از ناحیه خودم در پاسخ به شما پشیمان نیستم لکن در موضوعی از قصورم گلایه مندم که چرا از جناب دوستی نپرسیدم اینکه فرموده اید ” به منافع خودتان فکر نکنید ” این کدام منافع است؟!
درمایه منافع بنده پر مایه نیستم. البته خدا را شکر در سایه قناعت مشکل حادی ندارم ضمن آنکه غبطه ای هم به امثال جنابعالی برای مایه هایی که بر پایه عرضه خود بدان رسیده اید که خداوند بیشترش گرداند، ندارم.
والسلام