بنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
این ایام مصادف است با یکمین سالگرد در گذشت جوانی فرهیخته و پرتلاش از منطقه ی پلدختر ، بنام زنده یاد ” دکتر داریوش ایمانی “،ضمن گرامیداشت یاد وخاطره ی آن عزیز و عرض تسلیت خدمت بازماندگان بویژه ی نازدانه هایش” آناهیتا و هلن ” که هر دو از استعدادهای درخشان و باعث افتخار پدر و همه ی بازماندگان و دوستداران این خانواده می باشند.
سال گذشته در مراسم خاکسپاری دکتر ایمانی در گلزار شهدای واشیان هم چنبن در نشریه ی فخیمه ی :”بلوطستان” به سردبیری دوست باسواد ، باغیرت و متعصبم آقای ” دارایی ” که نسبت به سرمایه ها ی دیار مظلوممان پلدختر و اعتلای فرهنگ کل منطقه تلاش وهمیت ستودنی از خود نشان می دهد ، به قدر توان و بضاعت مطالبی را در باره ی زندگینامه و قابلیت های مرحوم دکتر ایمانی به سمع ونظر جمعیت مشایعت کنندگان و نیز مخاطبان فراوان این نشریه ی محبوب و پر طرفدار رساندم و به طوری که بعدا متوجه شدم این مطالب در مقایسه با سایر عناوین آن ایام نشریه ی مذکور بیشتربن بازدید کننده را داشته بود ، و این خود نشانه ی ارج و احترامیست که مردم برای این فرزند لایق و افتخار آفرین خود قائل شده اند.
به هر حال ، مدتی گذشت تا اینکه مطلبی به نقل از یکی از دوستان مرحوم دکتر داریوش ایمانی خواندم که به نظرم بسیار جالب توجه بود و جای آن در مقاله ای که تحت عنوان “داریوش نابغه ای که نا شناخته ماند “واقعا خالی بود.
این است که تصمیم گرفتم آنرا در بکمین سالگرد ایشان تقدیم نمایم .اگر چه متاسفانه نام آن عزیزی که این خاطره را نقل کرده اند به خاطر ندارم شاید آن عزیز با خواندن این مطلب خودش را معرفی فرماید و اگر کم و زیادی دیدند اصلاح فرمایند .
آن دوست وشاید همکار دکتر چنین نوشته بود :
“در بحبوحه ی تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری آقای خاتمی با جمعی از همراهانش به استان سیستان و بلوچستان رفته بودند.و در آنجا مرحوم دکتر داریوش عزیز که یکی از فعالان سیاسی موثر در سطح دانشگاه و یکی از چهره های سر شناس اصلاح طلب در آن منطقه بودند، به آقای خاتمی معرفی و ملاقاتهایی بین آنها صورت می پذیرد و ایشان خدمات بسیار تاثیر گذاری را در جهت پیروزی آقای خاتمی به انجام می رساند و گویا مرحوم دکتر را به عنوان نماینده ی و رئیس ستاد خودشان در آنجا انتخاب می کنند.
ونهایتا آقای خاتمی با رای بالا پیروز شدند پس از چندی از طرف آقای ابطحی که رئیس دفتر آقای خاتمی بودند پبامی برای مرحوم دکتر ایمانی ارسال واز ایشان دعوت به عمل می آید تا در وقت معین در دفتر ریاست جمهور واقع در خیابان پاستور تهران حضور بهم رسانده و ملاقاتی با ریاست جمهور داشته باشند
و با اینکه دکتر ایمانی خیلی مایل نبوده اند به تشویق و ترغیب دوستان و نزدیکان دعوت فوق را پذیرفته ،در دفتر آقای خاتمی حاضر می شود و به مدت یک ربع ساعت با ایشان از نزدیک و به تنهایی گفتگو می کندبه طوری که این دوست دکتر نقل می کنند گویا رئیس جمهور خطاب به ایشان می فرمایند:” شما در آن استان متحمل زحمات فراوانی شده و از عوامل پیروزی ما در آنجا هستید و بر اساس کفایت و لیاقتی که در شما می سراغ دارم ،مایلم به انتخاب خودتان مسئولیت مناسبی واگذار نمایم و بعد مکث کرده ، منتظر می ماند تا دکتر ایمانی پاسخ دهد ،اما او سرش را پایین انداخته و سکوت اختیار می کند
به طوری که آقای خاتمی متوجه تواضع و حجب و حیای دکتر می شود و خودشان چندین پست مناسب را در جاهای مختلف ودر شان دکتر اسم می برند و می فرمایند هر کدام از آنها را می پذیرید تا دستور دهم حکم انتصاب برایتان صادر شودولی آنچه که واقعا ارزش بازگو کردن هزاران بار نیز دارد و هدف از نقل این گفتار هم همان است این است که مرحوم دکتر ایمانی فرزندپاک و وارسته ی دیار محرومان با اینکه خودش مزه ی فقر را چشیده و در تنگدستی بزرگ شده بود و می دانست که می تواند با انتخاب منصبی نان و آب دار هم خود و هم تمام بستگانش را برای همیشه به نان ونوایی برساند
اما در پاسخ دکتر خاتمی می گوید آقای رئیس جمهور من در منطقه ای مرحوم از استان عقب افتاده لرستان بزرگ شده ام و عهد بسته ام که چیزی برای خودم مطالبه نکنم مگر برای مردم فقیر و گرفتار استان وشهرستان زادگاهم و اگر در دولت شما خدمتی به لرستان و شهر پلدختر صورت پذیرد مثل این است که برای شخص خودم انجام گرفته است و بدین طریق فرزند شایسته و ساده و بی آلایش عشایر پاک نهاد بالاگریوه و روستای محروم چشمه شیرین واشیان پیشنهاد رئیس جمهور مملکت را رد می کند و به همه مادیات و ذخارف دنیا پشت می کند .چیزی که شاید برای هیچ کس از امثال دکتر ایمانی هرگز اتفاق نیافتاده و تا ابد نیز به وقوع نپیوندد”.

نگارنده : پرویز اکبری نژاد