چند صباحی است فضای مجازی پر از انتقاد شده است انتقاد از کسی که به قوم با اصالت و سر افراز «لک»توهین و یا توهین هایی کرده است ! به یقین توهین به هر قومی به خصوص توهین به لک زبانان فهیم و اهل بیتی ، مذموم و محکوم است و بنده نیز بدین مناسبت سه نکته را تقدیم برادران و خواهران لک زبانم می کنم :
نکته ی اول :
در این دنیا همه ی خوبان و پاکان هدف تیر تهمت و توهین و… قرار گرفته اند .در این دنیا حضرت مریم(س) به اندازه ای می درخشید و به حدی دوست داشتنی بود که بعد از فوت مادرش ، برای سرپرستیش، اختلاف پیش آمد به همین دلیل قرعه کشی کردند و قرعه ی سر پرستی او به نام جناب زکریا افتاد ( زن زکریا، خاله حضرت مریم(س) بود ه است) اما چون حضرت مریم به عیسای مسیح حامله شد ، تهمتانه گفتند عیسی(ع) فرزند زکریاست!
ای دنیا یادت می آید پیامبر اسلام را مجنون و مسحور خواندند؟! یادت هست معاویه می گفت :«علی فرایض دینی را ترک می کند و از صراط مستقیم منحرف است!
یادت هست چون آن امیر مومنان ، نماز می خواند، آیه ی حبط عمل را بر علیه او می خواندند و می گفتند ای علی ! تو چون حکمیت را پذیرفتی اعمال گذشته ات باطل شد و مهم حال فعلی است!
به یقین در چنین دنیایی اگر کسی به قوم با اصالت لک توهینی کند و خواست این مردم نجیب و اهل بیتی را لکه دار کند جای تعجب نیست.
نکته دوم:
غیبت و مسخره کردن و توهینی که به شخص و یا قومی زده می شود ناشی از مرض درونی توهین کننده است زیرا چنین شخصی از چند حال خارج نیست- یا حسادت دارد یا بغض و کینه در دلش موج می زند و یا اینکه متکبر است و…. به هر حال او مریض است و این رفتار زشت و بدى ، از مرض درونی او خبر می دهد.
امام على(علیه السلام) فرموده اند «أَلشَّریرُ لا یَظُنُّ بِأَحَد خَیْراً لاِنّهُ لا یَراهُ اِلاّ بِطَبْع نَفْسِهِ؛ شخص فاسد و بدطینت به هیچ کس حسن ظن نمى برد زیرا او دیگران را با نفس خود قیاس مى کند».
«غزالى» نیز مى گوید:«زبان از نعمتهاى بزرگ و مصنوعات دقیق و لطیف پروردگار است این عضو گرچه از نظر حجم و جِرم کوچک امّا طاعت و جُرمش بزرگ و سنگین مى باشد؛ زیرا کفر و ایمان با گواهى زبان آشکار مى شود و این دو منتهاى طغیان و بندگى است» او می نویسدکسى از شر زبان رهایى مى یابد که آن را با لگام دین در قید کشد و جز در مواردى که سود دنیا و آخرت باشد آزادش نسازد».
نکته سوم:
شخصی مریض و بد زبان به دیگری توهینها کرد ! آن دیگری گفت من هم می توانم به شما توهینها کنم اما چه کنم اگر از این بی راهه بروم مثل تویی خواهم شد!عزیزان لک زیان قرآن شریف و سیره اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) الگوی ماست آن گرامیان بدى را با خوبى دفع می کردند روش و سیره پیامبر اکرم و ائمه معصومین (علیهم السلام) چنین بوده است . داستان کافرى که هر روزبر سر راه پیامبر (صل الله علیه و آله) مى رفت و بر سر مبارک ایشان شکمبه گوسفند و خاکستر مى ریخت، زبانزد دوستان و دشمنان اسلام است. قضیه امام حسن مجتبى (علیه السلام) با عربى که به ایشان ناسزا گفت و پس از سکوتش حضرت به آنها فرمود): اگر گرسنه اى، برهنه اى، جا و مکان ندارى و… ما به تو غذا و پوشاک و مسکن مى دهیم و… آن عرب فحاش به دست و پاى امام افتاد و…
در بسیاری از موارد، با این روش طوفانى در وجود توهین کنندگان برپا مى شود وجدانشان تحت فشار شدیدى قرار مى گیرد و احساس حقارت مى کنند و براى طرف مقابل، عظمت قائل مى شوند. البته اگر این عمل ما باعث سوء استفاده طرف مقابل گردد، از روش دیگرى( قوه قضائیه ) باید استفاده کرد.
.