در تاریخ و فرهنگ هر قوم و ملتی، شخصیت‌هایی وجود دارد که نماد شجاعت و شهامت و اخلاق برای مردم آن دیار به شمار می‌روند و نوعی دل‌بستگی و احساس علاقه به این شخصیت‌های ماندگار وجود دارد.  در همین راستا، تاریخ لرستان نیز از این امر مستثنی نبوده و شجاعان و دلاورانی را در خود پرورانیده است، اما یک برجستگی که تاریخ لرستان در پرورش شخصیت یا اسطوره نسبت به اکثر اقوام دیگر دارد این است که در این تاریخ، شیرزنان لر هم جایگاهی را به خود اختصاص داده‌اند که می‌توان از پرورش شیر‌بچه‌های لر در مقاطع مختلف تاریخی و همچنین حضور در کارزارهای مختلف یاد کرد.

شیرزنانی همچون بانو قدم‌خیر قلاوند پا به عرصه وجود گذاشته‌اند که خود یاد‌آور مقام و منزلت و نیز شجاعت زنان در میان قوم نجیب و شریف لر می‌باشد. حدود یک سده قبل، مردی از غیور مردان طوایف لرستان صاحب فرزندی دختر می‌شود؛ به میمنت قدمش نام او را قدم خیر می‌نهند؛ دختری زیبا، رشید و دلاور‌. شرایط زندگی، او را به تیرنداز و سوار‌کار ماهری بدل می‌نماید. در ابتدای دوره پهلوی، زمانی که نیروهای نظامی و ارتش به لرستان و مناطق الوار گرمسیری می‌آیند‌، میان آن‌ها و برادران بانو قدم‌خیر جنگ‌ها در می‌گیرد و آن‌ها مانع ورود نظامیان به قلمرو خود می‌شوند.

در این جنگ، قدم‌خیر با برادرانش همراه و همرزم می‌شود و بدون ترس از آتش تفنگ و گلوله‌ی دشمن، به هم‌سنگران خود آب، نان و فشنگ می‌رساند. داستان بانو قدم‌خیر و طایفه‌اش و نبرد با نیروهای دولتی حدود سال‌های ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۰ خورشیدی اتفاق افتاده است. قدم‌خیر پس از درگذشت برادرانش، بیمار و در نهایت دار فانی را وداع می‌گوید، اما شرح دلاوری‌های این بانوی لر، همچنان سالیان سال سینه به سینه در میان مردم نجیب و غیور لر می‌چرخد و هرگز فراموش نمی‌شود. با نگاهی به تاریخ لرستان می بینیم که امثال قدم‌خیرها کم نیستند، اما کسی باید آن‌ها را بیابد و از دل تاریخ کهن این دیار برآورد. امید که محققان و جوانان سرزمینم، در این مهم کوشا باشند.