true
true
true
true
اظهارات دو اصلاح طلب در خصوص مسئله هسته‌ای کشورمان، در فاصله چند ساعت، با حملات کم سابقه اصولگرایان مواجه شده است.به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی تدبیر و امید، اگر تا همین چند ماه پیش، حملات بی پرده تندروهای اصولگرا، بدلیل حوادث بعد از انتخابات سال ۸۸، به امثال میرحسین موسوی، مهدی کروبی و سیدمحمد خاتمی اختصاص داشت، اکنون این حملات به سایر اصلاح طلبان نیز رسیده و از سوی دیگر، طیف های بیشتری از اصولگرایان متمایل به این گونه سخن گفتن شده اند.
روز گذشته، اظهارات صادق زیباکلام و احمد شیرزاد در خصوص موضوع هسته ای، چنان مسابقه عجیبی را میان برخی چهره های اصولگرا پدید آورده، که گویا ملاک برتری در این رقابت نیز، هر چه تندتر، بی پرده تر و سنگین تر بودن جملاتی است که نثار این دو می شود!
زیباکلام در اظهارات دیروز خود که در میزگرد «درباره یک توافق» با موضوع ۱۰ سال مذاکرات هسته‌ای ایران مطرح کرد و البته پیش از این بارها آن را تکرار کرده بود گفت: “از سال ۸۲ به این سمت مسئله هسته‌ای کشور به جای اینکه نگاهش به سمت منافع ملی باشد به سمت مسائلی در جهت آمریکاستیزی و غرب‌ستیزی بود و متأسفانه هیچ‌وقت فرصتی به وجود نیامد که در مورد مسئله هسته‌ای غیر حکومتی صحبت شود. ”
وی ادامه داد: “من بارها از اصولگرایان پرسیدم حداقل یکی از این ۲۵۰ صنعتی که هسته‌ای به وجود می‌آورد بگویید. هیچ پیشرفت و نوآوری علمی در رابطه با مسئله هسته‌ای نه تنها در ایران بلکه در هیچ کشوری وجود ندارد.”
احمد شیرزاد هم با تأکید بر اینکه متأسفانه برخی افراد خصوصاً دلواپسان مسئله هسته‌ای را به ناموس یا ایدئولوژی نظام تبدیل کرده‌اند، افزود: وقتی چیزی به ناموس تبدیل شود نمی‌توان برای آن چانه‌زنی کرد.
این نماینده مجلس ششم گفت: از سال ۸۲ که مسئله پرونده هسته‌ای مطرح شده است به هیچ دستاوردی در این زمینه نرسیده‌ایم و اگر قرار بوده که مسئله هسته‌ای ما را به سمت رشد علمی برساند هیچ سند و کار تحقیقاتی این امر را ثابت نمی‌کند.
بلافاصله پس از این اظهارات، اصولگرایان دست به کار شدند و حملات به این افراد را آغاز کردند. یکی از روحانی خواست از آنها اعلام برائت کند و دیگری امثال شیرزاد را ذلیل خواند و آن یکی آنها را جنازه خطاب کرد!
چهره شاخص مطبوعاتی اصولگرایان، با درخواست از دولت برای اعلام برائت از شیرزاد و زیباکلام، به تحلیلی عجیب از اظهارات آنها رسید و گفت: به طور طبیعی و منطقی این تصور به ذهن خطور می کند که مبادا دولت محترم قصد دارد در مذاکرات پیش روی با ۱+۵ توقف کامل فعالیت ها و دستاوردهای هسته ای کشورمان را به عنوان یک امتیاز به حریف واگذار کرده و در مقابل اعتراض ملت که «چرا زحمات چندین و چند ساله دانشمندان هسته ای و خون دانشمندان شهید را نادیده گرفته اید؟!» ادعا کند دستاوردی وجود نداشته که دست کشیدن از آن جای نگرانی داشته باشد و خیانت در امانت ملت تلقی شود!
یک نماینده مجلس نیز در اظهاراتی از لفظ “نوکر بی جیره و مواجب” استفاده کرد و گفت: اظهارات افرادی مانند شیرزاد نشان می‌دهد که این افراد می‌خواهند نوکر بیگانه و به آنها وابسته باشند، بنابراین این افراد نمی‌خواهند سربلند بوده و روی پای خودشان بایستند و همواره دست‌شان را جلوی بیگانگان دراز می‌کنند.
او حتی از “ذلیل” خواندن “امثال شیرزاد” نیز دریغ نکرد و گفت: شکی در اینکه امثال شیرزاد افرادی ذلیلی هستند وجود ندارد.
در این مسابقه مهیج برای اصولگرایان، یک نماینده دیگر نیز از راه رسید و شیرزاد را “جنازه” توصیف و تاکید کرد که نباید به آنها اجازه “لجن پراکنی” را داد. او گفت: جنازه‌هایی مثل آقای شیرزاد نمی‌توانند نسخه مناسبی برای مسائل هسته‌ای و استراتژیک کشور داشته باشند.
سوال واضح و اخلاقی – اگر اعتقادی به آن وجود داشته باشد – این است که بر فرض که اظهارات این افراد و سایر اصلاح طلبان همسو با آنها، کاملا نادرست و اشتباه باشد؛ آیا این موضوع دلیلی بر آزاد بودن هر گفتار و نوشتار و توهین و ناسزایی علیه آنهاست؟
آیا از نظر این عده از اصولگرایان، اگر کسی سوالی در خصوص مسئله ای چون پرونده هسته ای مطرح کرد، – ولو با غرض و مرض و نیت سوء(!) – آیا باید به جای پاسخ منطقی به آن و به کرسی نشاندن حرف خود با منطق، باید به ناسزاگویی به گوینده آن سخنان پرداخت و در این راه چنان مسابقه مهیجی(!) را ترتیب داد که هر که در آن بیشتر ناسزا بگوید امتیاز بیشتری دشت خواهد کرد؟
روز گذشته، اظهارات صادق زیباکلام و احمد شیرزاد در خصوص موضوع هسته ای، چنان مسابقه عجیبی را میان برخی چهره های اصولگرا پدید آورده، که گویا ملاک برتری در این رقابت نیز، هر چه تندتر، بی پرده تر و سنگین تر بودن جملاتی است که نثار این دو می شود!
زیباکلام در اظهارات دیروز خود که در میزگرد «درباره یک توافق» با موضوع ۱۰ سال مذاکرات هسته‌ای ایران مطرح کرد و البته پیش از این بارها آن را تکرار کرده بود گفت: “از سال ۸۲ به این سمت مسئله هسته‌ای کشور به جای اینکه نگاهش به سمت منافع ملی باشد به سمت مسائلی در جهت آمریکاستیزی و غرب‌ستیزی بود و متأسفانه هیچ‌وقت فرصتی به وجود نیامد که در مورد مسئله هسته‌ای غیر حکومتی صحبت شود. ”
وی ادامه داد: “من بارها از اصولگرایان پرسیدم حداقل یکی از این ۲۵۰ صنعتی که هسته‌ای به وجود می‌آورد بگویید. هیچ پیشرفت و نوآوری علمی در رابطه با مسئله هسته‌ای نه تنها در ایران بلکه در هیچ کشوری وجود ندارد.”
احمد شیرزاد هم با تأکید بر اینکه متأسفانه برخی افراد خصوصاً دلواپسان مسئله هسته‌ای را به ناموس یا ایدئولوژی نظام تبدیل کرده‌اند، افزود: وقتی چیزی به ناموس تبدیل شود نمی‌توان برای آن چانه‌زنی کرد.
این نماینده مجلس ششم گفت: از سال ۸۲ که مسئله پرونده هسته‌ای مطرح شده است به هیچ دستاوردی در این زمینه نرسیده‌ایم و اگر قرار بوده که مسئله هسته‌ای ما را به سمت رشد علمی برساند هیچ سند و کار تحقیقاتی این امر را ثابت نمی‌کند.
بلافاصله پس از این اظهارات، اصولگرایان دست به کار شدند و حملات به این افراد را آغاز کردند. یکی از روحانی خواست از آنها اعلام برائت کند و دیگری امثال شیرزاد را ذلیل خواند و آن یکی آنها را جنازه خطاب کرد!
چهره شاخص مطبوعاتی اصولگرایان، با درخواست از دولت برای اعلام برائت از شیرزاد و زیباکلام، به تحلیلی عجیب از اظهارات آنها رسید و گفت: به طور طبیعی و منطقی این تصور به ذهن خطور می کند که مبادا دولت محترم قصد دارد در مذاکرات پیش روی با ۱+۵ توقف کامل فعالیت ها و دستاوردهای هسته ای کشورمان را به عنوان یک امتیاز به حریف واگذار کرده و در مقابل اعتراض ملت که «چرا زحمات چندین و چند ساله دانشمندان هسته ای و خون دانشمندان شهید را نادیده گرفته اید؟!» ادعا کند دستاوردی وجود نداشته که دست کشیدن از آن جای نگرانی داشته باشد و خیانت در امانت ملت تلقی شود!
یک نماینده مجلس نیز در اظهاراتی از لفظ “نوکر بی جیره و مواجب” استفاده کرد و گفت: اظهارات افرادی مانند شیرزاد نشان می‌دهد که این افراد می‌خواهند نوکر بیگانه و به آنها وابسته باشند، بنابراین این افراد نمی‌خواهند سربلند بوده و روی پای خودشان بایستند و همواره دست‌شان را جلوی بیگانگان دراز می‌کنند.
او حتی از “ذلیل” خواندن “امثال شیرزاد” نیز دریغ نکرد و گفت: شکی در اینکه امثال شیرزاد افرادی ذلیلی هستند وجود ندارد.
در این مسابقه مهیج برای اصولگرایان، یک نماینده دیگر نیز از راه رسید و شیرزاد را “جنازه” توصیف و تاکید کرد که نباید به آنها اجازه “لجن پراکنی” را داد. او گفت: جنازه‌هایی مثل آقای شیرزاد نمی‌توانند نسخه مناسبی برای مسائل هسته‌ای و استراتژیک کشور داشته باشند.
سوال واضح و اخلاقی – اگر اعتقادی به آن وجود داشته باشد – این است که بر فرض که اظهارات این افراد و سایر اصلاح طلبان همسو با آنها، کاملا نادرست و اشتباه باشد؛ آیا این موضوع دلیلی بر آزاد بودن هر گفتار و نوشتار و توهین و ناسزایی علیه آنهاست؟
آیا از نظر این عده از اصولگرایان، اگر کسی سوالی در خصوص مسئله ای چون پرونده هسته ای مطرح کرد، – ولو با غرض و مرض و نیت سوء(!) – آیا باید به جای پاسخ منطقی به آن و به کرسی نشاندن حرف خود با منطق، باید به ناسزاگویی به گوینده آن سخنان پرداخت و در این راه چنان مسابقه مهیجی(!) را ترتیب داد که هر که در آن بیشتر ناسزا بگوید امتیاز بیشتری دشت خواهد کرد؟
true
true
true
true
